3 Μαρτίου 2022 09:50
Τάσος Κωστής: «Πόνους, φασαρίες, χειρουργεία, σωληνάκια, αλλά έβλεπα φως στο τέλος».
«Ήθελα η γυναίκα μου να είναι στήριγμά μου, να είναι δίπλα μου, να προχωράμε μαζί. Το σπίτι μου το θεωρώ ιερό μου. Σε μία οικογένεια πρέπει να σέβεσαι το σπίτι σου, σαν τον λύκο να μην βρωμίζεις τη φωλιά σου. Η γυναίκα μου ήταν ένα μικρό που σμίλεψα, ήταν 21 ετών. Στα 28 μου άρχισα να κοιμάμαι βράδυ, όποτε έβρισκα κοιμόμουν, η ζωή μου ήταν 24ωρου. Μέχρι τα 28 μου ζούσα έντονα τη ζωή μου φλερτ κτλ όχι ναρκωτικά.
Όταν αποφάσισα ότι αυτή η ζωή δεν βγάζει, αποφάσισα ότι τα έκανα όλα και δεν βγαίνει η καριέρα, είπα στοπ και θα κάνω οικογένεια και θα αφοσιωθώ στη δουλειά μου
«Πάλεψα σκληρά με την ασθένειά μου. Όλη αυτή η εμπειρία δεν άλλαξε τον χαρακτήρα μου. Γιατί να αλλάξω; Είμαι καλός από άποψη. Αντιμετώπισα την ασθένεια δουλεύοντας και κάνοντας υπομονή. Πρώτα αρρώστησα εγώ και μετά η γυναίκα μου. Εκείνη τη στιγμή δεν καταλαβαίνεις, όταν σου λένε ότι έχεις καρκίνο, η γυναίκα μου λιποθύμησε. Εγώ προσπάθησα να κρατήσω την ψυχραιμία μου, να καταλάβω σε ποιο στάδιο είμαι γιατί θέλω πάντα με το μυαλό μου να τα δουλεύω.
Μου λέει ο γαστρεντερολόγος στο «Μεταξά» ότι θα ταλαιπωρηθείς, αλλά θα γίνεις καλά. Κι εγώ αυτό κράτησα. Δεν το είπα πουθενά και πήγαινα. Πόνους, φασαρίες, χειρουργεία, σωληνάκια, αλλά έβλεπα φως στο τέλος, δεν μου αρέσει να βλέπω αυτό που είναι ακριβώς μπροστά μου».
