Ρούλα Πισπιρίγκου: Το ψυχογράφημα της μάνας των τριών νεκρών κοριτσιών! Τι κρύβεται πίσω από την ψυχρή και ανέκφραστη γυναίκα

Η Ρούλα Πισπιρίγκου σίγουρα θα αποτελέσει για τα επόμενα χρόνια

μία από τις πιο χαρακτηριστικές προσωπικότητες με τις οποίες θα

ασχοληθούν οι εγκληματολόγοι παγκοσμίως.

Ρούλα Πισπιρίγκου: Το ψυχογράφημα της μάνας των τριών νεκρών κοριτσιών.

Η Dr. Αγγελικη Κοσκεριδου υπ. Διδάκτωρ ψυχοθεραπείας αναλύει το προφίλ της Ρούλας Πισπιρίγκου που έχει συγκλονίσει το πανελλήνιο.

“Αυτό το άρθρο δε θα μπορούσε να έχει κανένα άλλο όνομα παρά μόνο το

πραγματικό ονοματεπώνυμο μίας ψυχρής κατά συρροή παιδοκτόνου, αφού απευθυνόμαστε σε αυτήν την υπόθεση.

Η οποιαδήποτε αθέμιτη μορφή δημοσιογραφίας, το μόνο που επιτυγχάνει είναι η υποβάθμιση του βάρους ενός

αποτρόπαιου εγκλήματος ισοσταθμίζοντας το γεγονός με άλλα χαμηλότερου ηθικού βάρους εγκλήματα.

Αυτό το έγκλημα, όχι δε λέρωσε τη λέξη «Μάνα» διότι δε μπορούμε να εντάξουμε μία εξαίρεση σε έναν κανόνα,

και κανόνας είναι η λέξη Μάνα να περιλαμβάνει έννοιες όπως φροντίδα, αγάπη, σεβασμός, στήριξη.

Ναι! Υπάρχουν γονείς και μάνες που κάνουν λάθη, «ουδείς αλάνθαστος» εξάλλου αλλά ούτε το λάθος

της προσπάθειας να γίνουμε σωστοί γονείς μπορεί να ισοβαθμιστεί με τη συμπεριφορά

ενός εγκληματία serial killer που στοχεύει καθαρά και μόνο στην προσωπική ικανοποίηση.

Όχι! Ούτε «σύνδρομο της Μήδειας» αποτελεί αυτή η ψυχοπαθητική συμπεριφορά, ούτε όμως και άλλη μορφή συνδρόμου, διότι στα

σύνδρομα αναφερόμαστε για περιστατικά υγείας που δεν έχουν κατανοηθεί πλήρως επιστημονικά και περιλαμβάνουν βιολογική συμπτωματολογία.

Ούτε όμως είναι επιτρεπτό να προσπαθούμε να εντάξουμε αυτήν την αποτρόπαια συμπεριφορά σε κάποια μορφής διαταραχή, στη προσπάθειά μας να κατανοήσουμε αυτό το στυγερό έγκλημα.

Όχι! Δε θα πρέπει να το κατανοήσουμε γιατί αν το κατανοήσουμε αυτόματα θα το καταστήσουμε ως αποδεκτό και αποδεκτές αυτές οι συμπεριφορές δε θα πρέπει να είναι ποτέ.

Αυτό το έγκλημα οφείλει να μας συγκλονίσει και να μας θορυβήσει, όπως μας θορύβησαν αντίστοιχες πράξεις του παρελθόντος βλ. Χίτλερ και άλλους serial killer.

Ναι! Οι κατά συρροή δολοφόνοι είναι άνθρωποι που ξέχασαν το πρώτο συνθετικό «αν-» κατά τη σύλληψη ή/και ανάπτυξή τους.

Μπορεί να προέρχονται από κακοποιητικές οικογένειες ή μπορεί να γεννήθηκαν έτσι ή μπορεί να χάσανε τη ψυχή τους στη πορεία

αλλά είναι εξαιρέσεις που δε θα θέλαμε ποτέ να ανήκουμε, ούτε θα τους δικαιολογήσουμε.

Όσο λοιπόν και να τα δικαιολογεί όλα η ψυχολογία, ακόμα και η ίδια η επιστήμη

αποδέχεται ότι υπάρχουν συμπεριφορές που δε θα έπρεπε να δικαιολογηθούν.

Οι ψυχολόγοι και οι δημοσιογράφοι οφείλουν να λένε τα πράγματα με το όνομά τους, καμία άλλη προσθήκη ή αφαίρεση των

πραγματικών γεγονότων και δεδομένων δε θα έπρεπε να είναι αποδεκτή.

Ας εξετάσει λοιπόν ο καθένας τον εαυτό του όταν γίνεται μέρος της παραποίησης της αλήθειας για το ποια τελικά είναι τα κίνητρα του.

Οφείλουμε όλοι σε αυτά τα γεγονότα να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, πόσο μάλλον οι ειδικοί υγείας και οι άνθρωποι των Μ.Μ.Ε.”