Λεκτικός Επεξεργαστής: Η ζωή σαν σκοτεινό παραμύθι και το μοιραίο τσίμπημα σκορπιού στο Άγιο Όρος

Με μία ζωή που θα μπορούσε να αποτελέσει το σενάριο κινηματογραφικής ταινίας, ο Λεκτικός Επεξεργαστής «έφυγε» στα 41 του χρόνια το 2011.

Ο Λεκτικός Επεξεργαστής, το πραγματικό όνομα του οποίου ήταν Ανδρέας Μαρνέζος, υπήρξε δημοφιλής ράπερ, πρωταθλητής των μικτών πολεμικών τεχνών, tattoo artist, επιχειρηματίας και παραγωγός.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970 αλλά σύντομα πήγε στις ΗΠΑ. «Είμαι μοναχοπαίδι, με πατέρα από την Κρήτη και μάνα απ’ τη Ρωσία. Θυμάμαι από μικρός μια διαλυμένη, προβληματική οικογένεια. Έξι χρονών με πήραν και πήγαμε στην Αμερική. Μεγάλωσα στο Σικάγο. Ο πατέρας μου εδώ ήταν σκηνοθέτης, γύρναγε ταινίες αλλά καταστράφηκε επειδή έπαιζε στο καζίνο», είχε πει στο blog Nothing Days.

Το 1982 επέστρεψε στην Ελλάδα, οι γονείς του χώρισαν και  ο ίδιος πήρε τον κακό δρόμο… «Με το που γυρνάμε οι γονείς μου χωρίζουν και ξεκινάνε και τα δικά μου προβληματικά χρόνια, τα δύσκολα, γιατί μπερδεύτηκα με τις συμμορίες στους δρόμους. Δεν ήξερα ελληνικά και τα παιδιά με φώναζαν ‘Αμερικάνο’ και ‘τατουαζάκια’ για χρόνια.

Με παρέδωσαν στη γιαγιά, μια πολύ καλή γυναίκα που την έκανα ό,τι ήθελα και από τα 12 μέχρι τα 19 έκανα ό,τι μπορεί να φανταστεί το κεφάλι σου.

Δοκίμασα όλα τα ναρκωτικά, τα πούλησα όλα, τα ήπια όλα … Έμπλεξα με συμμορίες. Έγινα σκίνχεντ, όχι με τη φασιστική έννοια, παίζαμε ξύλο με αναρχικούς, με πάνκηδες, πηγαίναμε σε πορείες, το’ να, τ’ άλλο… Μετά μπλέχτηκαν τα θέματα, πολιτικοποιήθηκα με την ΕΠΕΝ και την έκανα», επισήμανε.

Δεν μίλησε για τουλάχιστον δέκα χρόνια με τους γονείς του.

Αφού υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στη Μονάδα Υποβρυχίων Καταστροφών, εγκαταστάθηκε στην Αγγλία, όπου εργάστηκε ως φύλακας σε εμπορικό κέντρο.

Στην ίδια συνέντευξη ο εκλιπών είχε αποκαλύψει: «Εκεί έπεσα ξανά στα ναρκωτικά, Χοντρά αυτή τη φορά, κόλλησα κι έχασα πολλά λεφτά. Στην Ελλάδα γύρισα με μεθαδόνη. Τότε με παίρνει η μάνα μου και με πάει στην ‘Ιθάκη’.

Έμεινα μέσα ένα χρόνο και μετά, απ’ τα 22 μου χρόνια, άλλαξε όλο μου το είναι. Γνώρισα τον Θεό, ήρθε ο Ιησούς Χριστός στη ζωή μου, ήρθαν άνθρωποι σωστοί και γνώρισα επιτέλους την οικογένεια. Δεν θυμάμαι να είχα οικογένεια μέχρι τότε, δεν είχα κάνει ποτέ Χριστούγεννα, ψάρι έφαγα για πρώτη φορά στο στρατό, κοτόπουλο μαγειρεμένο έφαγα 19 χρονών.

Μεγάλωσα με πατατάκια, πατάτες τηγανητές, με μερέντα και βούτυρο Κερκύρας. Η γιαγιά δεν ήξερε να μαγειρεύει, πείναγα. Αγόραζα ένα ζευγάρι παπούτσια το χρόνο … Είχα το κόμπλεξ του μικρού παιδιού που είχε στερηθεί τα πάντα».

Το 1993, ταξίδεψε στο Βέλγιο όπου άρχισε την καριέρα του στις πολεμικές τέχνες. «Με ανακάλυψε ο Γιώργος ο Καρβέλης, ένας προμότερ Έλληνας που έκανε αγώνες και έφυγα για Βέλγιο.

Έμεινα τρία χρόνια κλεισμένος στο γυμναστήριο του Μόδενπιγκ, έκανα 26 ημιεπαγγελματικούς αγώνες στο τάε μποξ και κέρδισα τους 24 με νοκ άουτ.

Ξαφνικά άρχισαν να με θεωρούν μεγάλο ταλέντο», είχε πει ο Λεκτικός Επεξεργαστής.

Την ίδια χρονική περίοδο εργάστηκε ως φύλακας στο καζίνο «Golden Nugge» και ήταν προϊστάμενος στην φύλαξη του club «Λαζίλ» στις Βρυξέλλες. Επίσης, άνοιξε μαγαζί και έκανε τατουάζ, ενώ άρχισε και την καριέρα του στις Μικτές Πολεμικές Τέχνες (Μixed Martial Arts).

Ο ίδιος είχε αποκαλύψει για εκείνη την περίοδο: «Στο Βέλγιο έκανα και άλλες δουλειές. Ξεκίνησα να δουλεύω το πρωί στο καζίνο που είχαν οι αδελφοί Μανεγκάλι, Ιταλοαμερικάνοι με αλυσίδα καζίνο. Με προτίμησαν επειδή ήμουν ομορφόπαιδο (78 κιλά, φέτες). Με πήρε ο ένας απ’ τους δυο δίπλα του και φύλαγα τον ίδιο και την κόρη του.

Πολύ κύριος, άνθρωπος ωραίος. Το βράδυ δούλευα στο ‘Λαζίλ’, ένα κλαμπ που ήταν VIP, έμπαινες με κάρτα μέσα και τέτοια, τρελή φάση. Άρχισα να κονομάω, ήμουν και πρωταθλητής, με έβλεπαν αλλιώς. Επειδή με είχε έμπιστο ο Μανεγκάλι με έβαλε στις χρηματαποστολές (κάθε δυο ώρες απ’ το καζίνο έφευγαν εκατομμύρια)».

Τότε ήταν που συνέβη κάτι τρομακτικό, το οποίο περιέγραψε ως εξής: «Σε μια χρηματαποστολή, εκεί που περπατάω, βλέπω να σκάει το κεφάλι του συναδέλφου μου και σκύβω ενστικτωδώς να τον βοηθήσω.

Ευτυχώς που έσκυψα και δεν γύρισα να κοιτάξω, γιατί τώρα θα ήμουν κι εγώ νεκρός. Η σφαίρα με χτύπησε στο δεξί ώμο και καρφώθηκε μέσα στο κόκαλο».

Έπειτα από αυτό πήρε την απόφαση να επιστρέψει στην Ελλάδα. «Μετά τον τραυματισμό μου πήρα 18 εκατομμύρια σε δραχμές ως αποζημίωση, αγόρασα τα δυο μικρά σπίτια στη Μεσογείων και άνοιξα το ‘Barcode Tattoo’. Το ’95», είχε δηλώσει.

Παράλληλα, παντρεύτηκε την tattoo artist Λάρα. Μαζί απέκτησαν δύο παιδιά, τη Νέμεσις και τον Ηρακλή. Οι δουλειές του πήγαιναν πολύ καλά και όλα έδειχναν να είναι τέλεια.

Αργότερα, απέκτησε ειδίκευση ως σκοπευτής στα όπλα χειρός κατακτώντας τη δεύτερη θέση στην κατηγορία του stock service pistols – expert, στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του International Defensive Pistol Association (I.P.D.A.) που διεξήχθη στην Ιταλία.

Ακόμη, έλαβε μέρος σε πολλούς αγώνες του International Practical Shooting Confederation (I.P.S.C.) κατακτώντας την τριακοστή τέταρτη θέση στο διεθνές πρωτάθλημα που έλαβε χώρα το 2005.

Ο ίδιος είχε πει: «Τα όπλα τα λατρεύω. Επειδή εξελίχτηκα και υπερεξελίχτηκα, δηλαδή μπήκα σε πρωταθλητικό στάδιο σε παγκόσμιο επίπεδο, άρχισα να εκπαιδεύω αστυνομικούς.

Κάναμε κλειστά παιχνίδια συγκεκριμένων ομάδων (ΟΠΚΕ, ΕΚΑΜ, απλές δυνάμεις ασφαλείας, δίωξη ναρκωτικών), τους έδειχνα τραβήγματα και ενστικτώδεις βολές, πώς να βγαίνεις απ’ τη γωνία με ασφάλεια για να μην τη φας.

Η σχέση μου με τα όπλα άλλαξε με τα χρόνια, αυτά που κάποτε ήταν παράνομα τώρα είναι νόμιμα, είμαι σκοπευτής και πανευρωπαϊκός πρωταθλητής στο MMA (mixed martial arts). Δύο φορές μάλιστα».

Επένδυσε στο ελληνικό hip hop, δημιουργώντας την πρώτη ανεξάρτητη underground εταιρεία προώθησης hip hop παραγωγών με την ονομασία «Λεκτικοεπεξεργαστική».

Το 1999 ακολούθησε το «Barcode Crew (BCC)».

Από αυτό το νέο μουσικό σχήμα προώθησε κάποιους μελλοντικούς αστέρας της μουσικής (Εισβολέας, Θύτης, RG, Τάκι Τσαν, Don. G, Nevro, Johnny boy, Freestyle Arsonists, Παρέξενος).

Υπήρξε και ο ίδιος τραγουδιστής και κυκλοφόρησε προσωπικές δουλειές.

Τη Μεγάλη Εβδομάδα του 2011, πραγματοποίησε οδοιπορικό στο Άγιο Όρος μαζί με φίλους του καθώς πίστευε πολύ στον Θεό. Εκεί όμως δέχτηκε πολλαπλά τσιμπήματα σκορπιού στο πόδι.

Πίστεψε πως ήταν μήνυμα του διαβόλου και συνέχισε χωρίς να επιστρέψει για να δεχθεί ιατρική βοήθεια.

Όμως, το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής, στις 22 Απριλίου 2011, η γυναίκα του τον βρήκε νεκρό στο «Barcode Tattoo».

Ο θάνατός του προήλθε από ανακοπή καρδιάς και φέρεται να σχετίζεται με τα τσιμπήματα του σκορπιού… Βέβαια, κυκλοφόρησαν διάφορες φήμες, όπως για χρήση της ψυχοτροπικής ουσίας ADHD – 121. Κάποιοι υποστήριξαν ότι βρέθηκε νεκρός στο σπίτι και όχι στο μαγαζί.