Μελίντα Ντίλον: Έπεσε η αυλαία για την ηθοποιό που υπήρξε υποψήφια για Όσκαρ δύο φορές

Θλίψη έχει σκορπίσει στον καλλιτεχνικό κόσμο η απώλεια της Μελίντα Ντίλον.

Η ηθοποιός Μελίντα Ντίλον έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών. Ο θάνατός της επιβεβαιώθηκε από την οικογένειά της, η οποία κατέστησε γνωστό πως άφησε την τελευταία της πνοή πριν από έναν μήνα, για την ακρίβεια στις 9 Ιανουαρίου.

Δεν δόθηκαν, ωστόσο, περισσότερες λεπτομέρειες πέρα από το ότι η σορός της έχει αποτεφρωθεί.

Γεννημένη στη Χόουπ, στο νοτιοδυτικό Αρκάνσας η Ντίλον δούλεψε για πολλά χρόνια στο θέατρο, τον κινηματογράφο καθώς και στην τηλεόραση.

Φοίτησε στην Σχολή Θεάτρου Γκούντμαν και ένας από τους δασκάλους της στην υποκριτική υπήρξε ο Λι Στράσμπεργκ.

https://www.youtube.com/watch?v=vJABOOGPlzM

Η Ντίλον έγινε ευρέως γνωστή για τον ρόλο της αυστηρής και στοργικής μητέρας του Ράλφι στην ταινία «Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία». Επίσης, ξεχώρισε και ως Τζίλιαν Γκουίλερ στις «Στενές επαφές τρίτου τύπου».

Πραγματοποίησε το ντεμπούτο της στην μεγάλη οθόνη στις «Τρέλες του Απρίλη», το 1969 δίπλα στον Τζάκ Λέμον και την Κατρίν Ντενέβ.

Ήταν ήδη «φτασμένη» καθώς έξι χρόνια νωρίτερα είχε προταθεί για το ΤΟΝΥ για την παράσταση του Μπρόντγουεϊ «Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ;». Ωστόσο, στον κινηματογράφο δεν επανέλαβε τον ρόλο της στη «Βιρτζίνια Γουλφ».

Υπήρξε δύο φορές υποψήφια για το Όσκαρ Β’ γυναικείου ρόλου. Η πρώτη για την κλασική ταινία επιστημονικής φαντασίας του Στίβεν Σπίλμπεργκ «Στενές επαφές τρίτου τύπου» το 1977 και η δεύτερη για το κοινωνικό δράμα του Σίντνεϊ Πόλακ «Χωρίς δόλο», έξι χρόνια αργότερα.

Μια από τις τελευταίες επιτυχίες της ήταν η ταινία «Μανόλια» του Πολ Τόμας Άντερσον, του 1999.

Συνάδελφοι και θαυμαστές της την αποχαιρέτισαν στο Twitter. «Η Μελίντα Ντίλον ήταν τόσο σπουδαία ηθοποιός. Ήταν απόλαυση να την σκηνοθετείς. Ας αναπαυθεί εν ειρήνη», έγραψε η Μπάρμπρα Στρέιζαντ.

Ο Λου Ντάιμοντ Φίλιπς ανέφερε από την πλευρά του: «Με μεγάλη, μεγάλη θλίψη πληροφορήθηκα τον θάνατο της Μελίντα Ντίλον. Έπαιξε την υιοθετημένη μητέρα μου στο ‘Σιού Σίτι’, τη δεύτερη σκηνοθετική μου προσπάθεια.

Τι φως και τι ευλογία. Τόσο αβίαστη στη δουλειά της που ήταν εύκολο να παραβλέψει κανείς πόσο λαμπρή ήταν. Αισθάνομαι τόσο τυχερός που την γνώρισα. RIP».