Η Λέσβος  είναι ένα νησί του βορειοανατολικού αιγαίου με σπάνια ομορφιά, ιδανικό για ξεκούραστες διακοπές.  Η Λέσβος είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας μετά την Κρήτη και την Εύβοια. Το νησί που αγάπησε ο Οδυσσέας Ελύτης φημίζεται για τα πανέμορφα φυσικά τοπία του, την πυκνή βλάστηση, το εξαιρετικό φαγητό, τους γραφικούς οικισμούς και τις υπέροχες παραλίες. Στη Λέσβο, επίσης, γεννήθηκαν ο ζωγράφος Θεόφιλος και η αρχαία λυρική ποιήτρια Σαπφώ. Νησί με ξεχωριστή ταυτότητα, η Λέσβος είναι ένας δημοφιλής προορισμός διακοπών με πλούσια ιστορία, πολλά αρχαιολογικά μνημεία και αξιοθέατα που αξίζει να ανακαλύψετε.

Η αρχοντική Μυτιλήνη, τα κάστρα, τα παραδοσιακά ουζερί, το απολιθωμένο δάσος  και τα κρυστάλλινα νερά είναι οι λόγοι που η Λέσβος θα σας μαγέψει. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο Οδυσσέας Ελύτης την έχει χαρακτηρίσει «πλατανόφυλλο καταμεσής του πελάγους». Η Λέσβος είναι ένα νησί με σημαντική ιστορία και όχι μόνο καθώς την ομορφιά της δεν την αγγίζει κανένα άλλο νησί  του  βορειοανατολικού αιγαίου. Η πρωτεύουσα της, η Μυτιλήνη είναι μοναδική, κοσμοπολίτικη, με αρχιτεκτονικά είδη και νησιώτικα καφενεδάκια. Είναι χτισμένη  αμφιθεατρικά στα λοφάκια πίσω από το λιμάνι και στεφανώνεται από ένα εκ των μεγαλύτερων φρουρίων της Μεσογείου. Μην παραλείψετε να πάτε μια βόλτα στην Ερμού, την κεντρική αγορά του νησιού καθώς εκεί θα βρείτε τοπικά προϊόντα, χειροποίητά κοσμήματα αλλά και πολλά καταστήματα ένδυσης. Αν θέλετε ένα μέρος για να απολαύσετε τον καφέ σας ή το ποτό σας η προκυμαία είναι το κατάλληλο μέρος καθώς υπάρχουν πολλές καφετέριες και μπαράκια. Αν πάλι θέλετε να απολαύσετε ένα πλούσιο γεύμα θα βρείτε ωραιότατες ταβέρνες στην Επάνω Σκάλα και στα Λαδάδικα. Έναν πολύ όμορφο περίπατο μπορείτε να κάνετε στο Κιόσκι και στη διαδρομή από το Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο ως το παλιό λιμάνι, μια βόλτα διάσπαρτη με αρχοντικά νεοκλασικά και το Κάστρο για φόντο. Αξίζει να δείτε τα σπίτια μακεδονικού ρυθμού που ξεφυτρώνουν στη διαδρομή του Αεροδρομίου προς τη Μυτιλήνη.  Η Λέσβος επίσης, διαθέτη πολλά μουσεία που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείτε. Σίγουρα θα ενθουσιαστείτε με τον Κόσμο του Ούζου, το μουσείο βιομηχανικής ελαιουργίας στην Αγία Παρασκευή που παρουσιάζει την διαδικασία της παραγωγής λαδιού στον χώρο του παλιού κοινοτικού ελαιοτριβείου, το μουσείο του Θεόφιλου  όπου φιλοξενούνται τα έργα του γνωστού ζωγράφου, στο μέρος όπου γεννήθηκε και πέρασε τα παιδικά του χρόνια, το μουσείο – βιβλιοθήκη Τεριάντ στην Βαρεία, το ψηφιακό μουσείο Γεώργιος Ιακωβίδης στα Χύδηρα, γενέτειρα του ζωγράφου, πρόκειται μάλιστα για το πρώτο εξ ολοκλήρου ψηφιακό μουσείο τέχνης στη χώρα, το μουσείο σαπωνοποιίας  στο Πλωμάρι και το αρχαιολογικό μουσείο Μυτιλήνης. Η Λέσβος έχει πολλά όμορφα χωριά ωστόσο ο Μόλυβος είναι με διαφορά το ωραιότερο.  Ξεχωρίζει για την γραφική του αρχιτεκτονική και για το καλοδιατηρημένο κάστρο του. Τα σπιτάκια του από πέτρα και ξύλο είναι βαμμένα σε έντονα χρώματα ενώ τα τείχη του κάστρου με τη βυζαντινή του αίγλη κάνουν τον οικισμό κατάλληλο για ρομαντζάδα.  Ωστόσο οι εξερευνήσεις στο νησί που γεννήθηκε  η αρχαία λυρική ποιήτρια, Σαπφώ δεν σταματούν εδώ. Η Ερεσός με τα όμορφα αρχοντικά, η Αγιάσος με το παραδοσιακό της χρώμα, το Σιγρί με τα γραφικά δρομάκια, ο Πολιχνίτος με τις θερμοπηγές, το Πλωμάρι με τα ουζερί του , η Πέτρα με την παραλία με τον διάσημο βράχο της, ο Μανταμάδος με την πλούσια παραγωγή σε τοπικά προϊόντα και η Καλλονή στο κέντρο του νησιού με τα ποτάμια και τα αμπέλια, είναι μερικοί από τους οικισμούς που αξίζει να επισκεφθείτε. Άλλα ιδιαίτερα μέρη του νησιού είναι το απολιθωμένο δάσος στο Σιγρί, που αποτελεί σημείο γεωλογικής κληρονομιάς, καλύπτεται από ηφαιστειακά πετρώματα εδώ και 20 εκατομμύρια χρόνια. Τα μονοπάτια της λάβας και της στάχτης «στολίζονται» από απολιθωμένους κορμούς που φτάνουν… ως τα 30 μέτρα κάτω από το νερό, το ιστορικό κάστρο της Μυτιλήνης,  οι Πύργοι Θερμής με τα παλιά εξοχικά των Μυτιληνιών και η Παναγιά η Κρυφτή έξω από το Πλωμάρι.

Οι υδάτινοι παράδεισοι της Λέσβου

Οι παραλίες της Λέσβου είναι το στολίδι του νησιού καθώς η ομορφιά τους είναι μοναδική! Είναι ένας υδάτινος παράδεισος, όπου θα ζήσετε ατέλειωτες στιγμές καλοκαιρινής μαγείας. Οι παραλίες της Λέσβου είναι παγκοσμίως γνωστές και εξαιρετικά δημοφιλείς καθώς φημίζονται για την καθαρότητά τους, τη διαύγεια των νερών τους και τη μοναδική ποικιλομορφία τους.

Βατερά: Απέραντη πανέμορφη αμμουδιά με κρυστάλλινα νερά. Σε ένα τμήμα της έχει ομπρέλες, ξαπλώστρες, ταβέρνες και beach bar.

Ερεσός: Από τις πιο γνωστές παραλίες του νησιού. Είναι μεγάλη, με λεπτή άμμο και υποδομές για θαλάσσια σπορ. Η παραλία της Σκάλας Ερεσού έχει βραβευτεί πολλές φορές με τη γαλάζια σημαία και έχει κριθεί από την Ε.Ε. ως η πιο καθαρή και φροντισμένη παραλία σε όλη την Ελλάδα.

Άγιος Ισίδωρος:  Μεγάλη παραλία κοντά στο Πλωμάρι με ψιλό βότσαλο και πεντακάθαρα νερά.  Έχει ψηφιστεί σε δημοσκόπηση στο διαδίκτυο ως έβδομη καλύτερη παραλία στην Ελλάδα.

Σκάλα Καλλονής: Είναι μία όμορφη παραλία με ρηχά ήσυχα νερά και «χρυσή» άμμο.

Μόλυβος: Η παραλία του Μολύβου εκτείνεται από το λιμανάκι του οικισμού ως το ξενοδοχείο «Olive Press». Είναι μια μεγάλη αμμώδης οργανωμένη παραλία. Κάθε χρόνο βραβεύεται με γαλάζια σημαία.

Άγιος Ερμογένης:  Η παραλία είναι μικρή αλλά μαγευτική, καθώς κυριαρχούν τα πεύκα που κυριολεκτικά φθάνουν μέχρι την ακτή και εκεί βρίσκεται  το εκκλησάκι του Αγίου Ερμογένη.

Τάρτι, Γέρα:  Η παραλία διαθέτει πεντακάθαρα τιρκουάζ νερά και βρίσκεται στους πρόποδες ενός καταπράσινου λόφου. Kάθε καλοκαίρι κατακλύζεται από χιλιάδες τουρίστες!

 

Πέτρα: Η παραλία της Πέτρας με τη χρυσαφένια αμμουδιά της είναι μια από τις πιο ωραία οργανωμένες παραλίες του νησιού. Η περιοχή διαθέτει πολλά ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, εστιατόρια, bars και καταστήματα με τουριστικά είδη. Προσφέρει έντονη διασκέδαση μέρα-νύχτα και είναι κατάλληλη και για οικογενειακές διακοπές.

 

Σίγρι: Κλειστός κολπίσκος με άμμο και ρηχά κρυστάλλινα νερά. Διαθέτει ξενοδοχεία, εστιατόρια και καφετέριες.

 

Εφταλού: Η απέραντη ακτή είναι γεμάτη με βοτσαλωτές παραλίες με πεντακάθαρα και  δροσερά νερά. Η Εφταλού είναι γνωστή και για τις ιαματικές πηγές της.

Τσόνια, Μανταμάδος: Είναι μια ωραία ακρογιαλιά με κρυστάλλινα νερά και κόκκινη άμμο σε έκταση 500 μ. Υπάρχουν καθημερινά δρομολόγια με βάρκα προς τα εκεί από το ξενοδοχείο «Sea Horse Hotel». Χαρακτηριστικό της είναι τα δελφίνια που υπάρχουν στη γύρω περιοχή!

 

Tour στους παραδοσιακούς οικισμούς

Πρωτεύουσα της Λέσβου είναι η πόλη της Μυτιλήνης, το κέντρο της εμπορικής, οικονομικής και πολιτιστικής δραστηριότητας του νησιού. Πέρα από τη Μυτιλήνη, η Λέσβος διαθέτει και πολλά όμορφα χωριά. Μερικά από αυτά είναι τα εξής:

Ερεσός, Μόλυβος, Πλωμάρι, Σκάλα Καλλονής, Σίγρι, Άναξος, Πέτρα, Άντισσα, Αγιάσο, Σκάλα Ερεσού, Μανταμάδος, Ασώματος, Αγία Παρασκευή.

Αξίζει να τα επισκεφτείτε για να θαυμάσετε την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και το φυσικό τοπίο, αλλά και για να γευτείτε τα πεντανόστιμα τοπικά πιάτα.

 

Η γαστρονομία της Λέσβου

 

Η Λέσβος εκτός από τις φυσικές ομορφιές της και τον πολιτισμό της είναι ένα νησί που παράγει ελληνικά προϊόντα και έχει να επιδείξει μοναδικά εδέσματα, τα οποία περιστρέφονται γύρω από τα κύρια διατροφικά αγαθά της.

Τα βασικά προϊόντα της Λέσβου που τυποποιούνται και εξάγονται από το νησί είναι το ελαιόλαδο, τα τυροκομικά με τρία ΠΟΠ τυριά (φέτα, κασέρι, λαδοτύρι) το κρασί, το μέλι καθώς και μια ευρεία ποικιλία από παραδοσιακά εδέσματα που φτιάχνονται με σπιτικές συνταγές  όπως: μαρμελάδες, γλυκά του κουταλιού, γλυκά ταψιού (πλαντζέτα, είδος μπακλαβά), ζυμαρικά, χυλοπίτες, αμυγδαλωτά, κουλουράκια αλλά και τις περίφημες χάχλες (μορφοποιημένος τραχανάς σε σχήμα βαρκούλας). Βασικό διατροφικό στοιχείο της γαστρονομικής κουλτούρας της Λέσβου αποτελούν τα ψάρια και τα οστρακοειδή, που ψαρεύονται στις καθαρές θάλασσες του νησιού. Κάποια από αυτά αποτελούν  διεθνώς σπάνια είδη, όπως τα χτένια, οι σαρδέλες καλλονής (παπαλίνες, σαρδέλες ωμές τις στιγμής με αλάτι) και νοστιμότατα χταπόδια της Λέσβου. Από το πλούσιο και ιδιαίτερα γευστικό τραπέζι του νησιού δεν θα μπορούσε να απουσιάζει το φημισμένο  πλωμαρίτικο ούζο.

 

Οι κυριότερες παραδοσιακές συνταγές της Λέσβου που μπορεί κανείς να βρει σε εστιατόρια και  ταβέρνες είναι:

– Γαρίδες και μύδια σαγανάκι σάλτσα ντομάτας, φέτα, πιπεριά και μπαχαρικά

– Αντζούγες παστές με λαδόξυλο, λακέρδα παστή με λάδι και λεμόνι

–  Σαρδέλες Καλλονής παστές

– Χταποδάκι Λέσβου

– Γαύρο μαρινάτο με ξύδι και σκόρδο

– Κολιός παστός με ψιλοκομμένο κρεμμύδι, ρίγανι και ξύδι

– Καλαμάρια γεμιστά

– Χτένια πιλάφι

– Κολοκυθολούλουδα τηγανιτά με γέμιση τυρί, αυγά, κρεμμύδι και μυρωδικά

– Κολοκυθοανθούς γεμιστούς με ρύζι και μυρωδικά

– Ντολμαδάκια

– Σογάνια (κρεμμύδια γεμιστά με κιμά και ρύζι)

– Γκιουζλεμέδες  (τυροπιτάκια τηγανιτά με φύλλο ανοιγμένο στο χέρι)

– Σφουγγάτο με κολοκύθι

– Γεμιστό αρνί με συκωτάκια, σταφίδες και κουκουνάρι

• Αρνάκι γιαουρτλού
• Κεφτεδάκια με ούζο και κύμινο

 

 

Τα αξιοθέατα της Λέσβου είναι σαν… τα παραμύθια

Η Λέσβος είναι ένα νησί με μακρά ιστορία και μοναδικές φυσικές ομορφιές. Μία μικρή βόλτα στην πόλη της Μυτιλήνης αρκεί για να αντικρίσετε  πλήθος από πανέμορφα νεοκλασικά αρχοντικά, μεγαλοπρεπείς εκκλησίες με εντυπωσιακή αρχιτεκτονική, αλλά και υπέροχα μνημεία της Οθωμανικής εποχής. Κάστρα, μουσεία, αρχαιολογικοί χώροι, μοναστήρια, υδροβιότοποι και ένα απολιθωμένο δάσος σας περιμένουν στη Λέσβο! Οπωσδήποτε πρέπει να επισκεφτείτε:

-Αρχαίο θέατρο της Μυτιλήνης

• Ιερό των Μέσσων
• – Κάστρο της Μυτιλήνης

– Ρωμαϊκό υδραγωγείο της Μόριας

-Κάστρο Μολύβου

-Κάστρο Σιγρίου

– Υδροβιότοπος Καλλονής

– Ακρόπολη αρχαίας Ερεσού

– Μονή Λειμώνος

– Μουσείο – Βιβλιοθήκη Στρατή Ελευθεριάδη – Teriade

– Μουσείο Θεοφίλου

– Αρχοντικά στην πόλη της Μυτιλήνης

 

Στο απολιθωμένο δάσος για μια μοναδική εμπειρία

Το απολιθωμένο δάσος της Λέσβου είναι ένα από τα δύο μεγαλύτερα απολιθωμένα δάση στον κόσμο (το άλλο είναι το Εθνικό Πάρκο Απολιθωμένου Δάσους στην Αριζόνα). Απολιθωμένοι κορμοί βρίσκονται διάσπαρτοι σε μία έκταση 150 τετραγωνικών χιλιομέτρων που περικλείεται από τους οικισμούς Σίγρι, Ερεσός και Άντισσα στη δυτική Λέσβο. Μεμονωμένα απολιθώματα βρίσκονται και σε πολλά άλλα μέρη του νησιού, συμπεριλαμβανομένων των χωριών Μόλυβος, Πολιχνίτος, Πλωμάρι και Άκρασι.

Ο σχηματισμός του απολιθωμένου δάσους σχετίζεται με την έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα που έλαβε χώρα στη Λέσβο κατά το τέλος του Ολιγοκαίνου μέχρι το μέσο Μειόκαινο, περίπου πριν 20 εκατομμύρια χρόνια. Η δραστηριότητα αυτή δημιούργησε, εκτός από λάβα, πυροκλαστικά υλικά και ηφαιστειακή σποδό (στάχτη), με συνέπεια την κάλυψη της χλωρίδας στην περιοχή, και μάλιστα σε ιδιαίτερα σύντομο χρονικό διάστημα. Η κάλυψη αυτή είχε ως συνέπεια την απομόνωση των οργανικών υλικών της χλωρίδας από την ατμόσφαιρα. Η ηφαιστειακή δραστηριότητα ακολουθήθηκε από τη δημιουργία υδροθερμικών διαλυμάτων, πλούσιων σε διοξείδιο του πυριτίου (SiO2). Τα διαλύματα αυτά εμπότισαν τη σποδό που είχε καλύψει τους κορμούς των δένδρων, σηματοδοτώντας την έναρξη της απολίθωσής τους, καθώς η οργανική ύλη των κορμών σταδιακά αντικαταστάθηκε από το διοξείδιο του πυριτίου. Η διαγένεση, όπως ονομάζεται αυτή η διαδικασία, έγινε υπό σχεδόν ιδανικές συνθήκες. Τα μορφολογικά χαρακτηριστικά των κορμών, όπως οι ετήσιοι δακτύλιοι, οι ανωμαλίες του εξωτερικού φλοιού κτλ. είναι διατηρημένα σε άριστη κατάσταση.

Έχει υποδειχθεί ως προστατευμένο φυσικό μνημείο. Το Απολιθωμένο Δάσος της Λέσβου είναι διατηρητέο μνημείο της φύσης από το 1985, σύμφωνα με το ΦΕΚ 160/Α/1985.[2] Το 1987 πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες ανασκαφές στο Πάρκο Απολιθωμένο Δάσος Λέσβου, το πρώτο πάρκο που δημιουργήθηκε, ενώ από το 1997 πραγματοποιούνται συστηματικές ανασκαφές από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου. Το Μουσείο ιδρύθηκε το 1994 στο Σίγρι και έχει ως σκοπό την μελέτη, ανάδειξη και προστασία του Απολιθωμένου Δάσους. Από το 2000, το Μουσείο είναι ιδρυτικό μέλος του δικτύου Ευρωπαϊκών Γεωπάρκων και το 2004 εντάχθηκε στο Παγκόσμιο Δίκτυο Γεωπάρκων τηςUNESCO. Υπάρχουν άλλες πέντε προστατευόμενες εκτάσεις, το πάρκο Πλάκας, το πάρκο Σιγρίου, το θαλάσσιο πάρκο της Νησιώπης και το πάρκο Χαμανδρούλα. Το 2012, ύστερα από σχετική εισήγηση, η περιοχή του προστατευόμενου γεωπάρκου επεκτάθηκε ώστε να περιλαμβάνει όλο το νησί της Λέσβου.

 

Η ιστορία του Κάστρου της Μυτιλήνης

Το Κάστρο της Μυτιλήνης ή «Φρούριο της Μυτιλήνης» είναι ένα από τα μεγαλύτερα κάστρα της Μεσογείου καλύπτοντας μια έκταση 200 στρεμμάτων. Καταλαμβάνει το υψηλότερο σημείο της χερσονήσου στο βορειοανατολικό άκρο της πόλης. Αυτή η χερσόνησος ήταν αρχικά νησί χωρισμένο από την απέναντι στεριά με στενό πορθμό, τον Εύριπο [ βρισκόταν περίπου όπου σήμερα είναι  η οδός Ερμού].  Από τον 9ο αιώνα και έπειτα το νησί ενώθηκε με την απέναντι στεριά και μετατράπηκε τελικά στη σημερινή χερσόνησο. Στο Κάστρο υπάρχει μια πρώτη βυζαντινή φάση οχύρωσης, μια δεύτερη κύρια κατασκευαστική φάση του 14ου αιώνα  και τέλος μια τουρκική που χρονολογείται στο πρώτο μισό του 16ου αιώνα και χωρίζεται σε τρία τμήματα: το Άνω Κάστρο, το Μεσαίο Κάστρο και το Κάτω Κάστρο.  Από την Βυζαντινή περίοδο σώζονται μόνο μια μικρή πύλη στη βόρεια πλευρά, το ανατολικό τείχος του κεντρικού περιβόλου και η δεξαμενή  στο μεσαίο κάστρο. Από την οθωμανική περίοδο σώζονται χαμάμ, τεκές, μεντρεσές (ιεροσπουδαστήριο), πυριτιδαποθήκη και στρατιωτικό νοσοκομείο – φυλακές. Το αρχικό φρούριο, σχεδιάστηκε κατά τον 5ο αιώνα από τον Ιουστινιανό Α´ και πιστεύεται ότι έχει κατασκευαστεί επάνω σε αρχαία  Ακρόπολη  της οποίας η μορφή δεν είναι γνωστή σήμερα. Σήμερα σώζεται λατινική επιγραφή η οποία βρίσκεται πάνω από τη μεσαία-δυτική πύλη μαζί και με το οικόσημο των Παλαιολόγων αφού η Λέσβος πέρασε στα χέρια των Γενουατών με επιγαμία με τον οίκο των Παλαιολόγων. Το 1384 δυνατός σεισμός δημιουργεί καταστροφές στο Κάστρο. Καταστροφές υπέστη το Κάστρο επίσης κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ Βενετών και Οθωμανών (1499-1503). Το 1462 οι Οθωμανοί κατέλαβαν την πόλη. Στο πρώτο μισό του 16ου αιώνα στο Μεσαίο Κάστρο ο ναύαρχος Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα χτίζει το Μεντρεσέ του Βελή Πασά ο οποίος σώζεται μέχρι σήμερα και είναι από τα παλαιότερα οθωμανικά κτήρια του κάστρου. Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα ενισχύεται ο στρατιωτικός χαρακτήρας του καστρου. Το νησί ενσωματώθηκε στην Ελλάδα  στις 8 Νοεμβρίου 1912. Μετά το 1912 το κάστρο χρησιμοποιήθηκε ως πηγή οικοδομικού υλικού για την κατασκευή προσφυγικών κατοικιών που επέφερε σταδιακά την καταστροφή του.

Ο κόσμος του ούζου

Στο Πλωμάρι, στο αποστακτήριο του Ούζου Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτη λειτουργεί Μουσείο Ούζου, με την ονομασία «Ο Κόσμος του Ούζου». Οι επισκέπτες, έχουν την ευκαιρία, να μάθουν για την ιστορία του Ούζου, να αγγίξουν και να μυρίσουν βότανα και καρπούς της Λεσβιακής γης, συστατικά του Ούζου Πλωμαρίου και να παρακολουθήσουν από κοντά όλη την ιεροτελεστία της απόσταξης που γίνεται παραδοσιακά σε 18 μικρούς χειροποίητους χάλκινους άμβυκες. Παράλληλα μπορούν να γευτούν το Ούζο Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου.

 

Το μουσείο σαπουνιού

Στο Πολύκεντρο του Δήμου  λειτουργεί “Μουσείο Σαπουνιού”, όπου εκτίθενται όλα τα σύνεργα παρασκευής του προϊόντος, ετικέτες από διάφορες μάρκες λεσβιακών σαπουνιών, καθώς και η εμπορική αλληλογραφία των ιδιοκτητών του σαπωνοποιείου με αγορές του εξωτερικού. Τέλος, στον ίδιο χώρο λειτουργεί και μόνιμη έκθεση φωτογραφικού υλικού για τα πλεούμενα του Πλωμαρίου, μια και η περιοχή είχε έναν αξιόλογο εμπορικό στόλο, με τον οποίο οι πλοιοκτήτες του Πλωμαριού όργωναν το Αιγαίο και τη Μεσόγειο και έφταναν ως τη Μαύρη Θάλασσα.

 

Η Ιερά Μονή του Αγίου Ραφαήλ

H Iερά Μονή  του Αγίου Ραφαήλ βρίσκεται 14 χλμ. βόρεια της Μυτιλήνης και 3 χλμ. από τον οικισμό της Θερμής, στο λόφο των Καρυών, μέσα στους ελαιώνες. Η σημερινή γυναικεία μονή ιδρύθηκε το 1963 και εγκαινιάσθηκε το 1969. Αποτελείται από 2 ναούς που είχαν χτιστεί ο ένας επάνω στον άλλον για να περιλάβουν τους τάφους των αγίων. Στον επάνω ναό, που είναι αφιερωμένος στον Άγιο Ραφαήλ, βρίσκεται ο τάφος του, ενώ στον κάτω ναό, που είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου, βρίσκονται οι τάφοι του Αγίου Νικολάου, της Αγίας Ειρήνης και του πατέρα της. Υπάρχει επίσης μεγάλος ναός της Αγίας Μαγδαληνής , παρεκκλήσια και πινακοθήκη. Στον αύλειο χώρο του ναού, υπάρχει αγίασμα, που βγαίνει από τα έγκατα της γης. Οι θαυματουργοί Αγ. Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη είναι γνωστοί για τα θαύματά τους μέχρι και σήμερα. Εμφανίζονται ολοζώντανοι σε πιστούς είτε με τη μορφή καλόγερου, είτε ζητιάνου και τους δίνουν κουράγιο ή τους υποδεικνύουν να προσκυνήσουν και να επισκεφτούν το μοναστήρι. ‘Έχουν γίνει πολλά θαύματα υγείας μετά από την επάλειψη του ιερού λαδιού των αγίων πάνω σε ασθενείς. Δεν θεραπεύουν μόνο τις σωματικές ασθένειες, αλλά πάνω απ’ όλα βοηθούν την αθάνατη ψυχή να βρει τη σωτηρία της. Παράλυτοι σηκώνονται, κωφάλαλοι ακούνε, τυφλοί βλέπουνε, όγκους εξαφανίζει, ψυχολογικά θεραπεύει. Τα θαύματά τους είναι αμέτρητα. Οι εμφανίσεις τους είναι τόσο αισθητές που πολλοί ομολογούν πως τους είδαν, τους άκουσαν και τους θεράπευσαν.

Τα βασανιστήρια των Αγ. Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης

Το 1235, ήταν γυναικεία Μονή και το 1463 λειτούργησε σαν ανδρική. Εκείνη την εποχή οι Τούρκοι κυνηγούσαν τους Χριστιανούς και εκείνοι κρύβονταν στο Μοναστήρι. Οι Τούρκοι έφτασαν στο Μοναστήρι και συνέλαβαν τον Ηγούμενο Ραφαήλ, τον Διάκονο Νικόλαο και τον πατέρα της 12 χρονης Ειρήνης, Προεστό Βασίλειο. Τους βασάνιζαν για να ομολογήσουν  που κρύβονταν οι Χριστιανοί. Ο Άγιος Ραφαήλ είχε κρύψει νωρίτερα σε κρύπτη μία θαυματουργή εικόνα της Παναγίας και ιερά σκεύη για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων. Μόλις έφθασε με άγριες διαθέσεις ο Τουρκικός στρατός στο προαύλιο της μονής, ο Άγιος Ραφαήλ τους δείχνει τον εγκόλπιο σταυρό που φορούσε ως αρχιμανδρίτης, τον φιλά και τους λέει «εμείς Αυτόν προσκυνούμε και ποτέ δεν Τον εγκαταλείπουμε». Οι Τούρκοι με μεγάλη αγριότητα βασάνισαν τους Αγίους με πολλούς τρόπους.. Τον Άγιο Ραφαήλ τραβώντας απ’ό τα μαλλιά και τα γένια τον έσερναν κάτω σε ένα κακοτράχαλο μονοπάτι χτυπώντας τον, μέχρι που έβαψε τις πέτρες με το αίμα του. Μετά τον έφεραν πίσω στην αυλή του μοναστηριού και τον έδεσαν σε μια καρυδιά ανάποδα (με το κεφάλι προς τα κάτω) και συνέχιζαν να τον χτυπούνε με ραβδιά. Απέναντί του σε άλλη καρυδιά, έδεσαν και τον Άγιο Νικόλαο και τον βασάνιζαν και εκείνον. Ο Άγιος Νικόλαος αδύναμος σωματικά όπως ήταν δεν άντεξε για πολύ και παρέδωσε την αγιασμένη ψυχή του στα χέρια του Θεού. Τον Άγιο Ραφαήλ τον βασάνιζαν από την Μεγάλη Πέμπτη μέχρι τη ΛαμπροΤρίτη οπότε τον σκότωσαν δυο Τούρκοι πριονίζοντας τον από το στόμα. Ήταν 9 Απριλίου.  Την Αγία Ειρήνη, της έκοψαν το χεράκι της, την έβαλαν σέ ένα πυθάρι και την έκαψαν μπροστά στους γονείς της. Στη Μονή σήμερα υπάρχει το πυθάρι όπου έκαψαν την Αγία Ειρήνη και τα οστά από το χέρι της. Η μνήμη του Αγίου Ραφαήλ και των μαρτύρων Νικολάου και Ειρήνης εορτάζεται  την Τρίτη του Πάσχα.

Ο Ιερός Ναός Ταξιαρχών Μανταμάδου

Ένα από το πιο σημαντικά εκκλησιαστικά μνημεία στο νησί της Λέσβου είναι του Ιερού Ναού Ταξιαρχών Μανταμάδου. Ο Ταξιάρχης είναι προστάτης του Μανταμάδου και όλου του νησιού. Σύμφωνα με την παράδοση στα τέλη του 9ου αιώνα η Λέσβος, όντας ένα πλούσιο νησί, με ανεπτυγμένο εμπόριο και πλούσιες οικογένειες με επιβλητικά αρχοντικά που σώζονται μέχρι και σήμερα, γινόταν συχνά στόχος πειρατών που αναζητούσαν χρήματα και λάφυρα. Σε μια τέτοια επιδρομή των Σαρακηνών στο χωρίο και την μονή, ο Αρχάγγελος εμφανίστηκε και έσωσε έναν από τους μοναχούς, που ήταν και ο μοναδικός επιζών της μονής. Εκείνος παίρνοντας χώμα, που είχε ποτιστεί με το αίμα των μοναχών και κερί έφτιαξε τη μορφή του «Ταξιάρχη». Η ανάγλυφη εικόνα που κοσμεί το εσωτερικό του Ιερού Ναού είναι μια από τις ελάχιστες ανάγλυφες εικόνες που υπάρχουν σε όλη την ορθοδοξία. Ο Ταξιάρχης είναι γνωστός για πολλά θαύματα ενώ η εκκλησία γιορτάζει την Κυριακή των Μυροφόρων, δυο εβδομάδες μετά την Ανάσταση, μαζεύοντας πλήθος πιστών από όλο τον κόσμο. Το πανηγύρι που λαμβάνει χώρα στον περίβολο του Ναού είναι μεγαλειώδες με πολλά τοπικά έθιμα να λαμβάνουν χώρα το διήμερο του εορτασμού.  Ένα χαρακτηριστικό έθιμο είναι ότι πολλοί πιστοί πηγαίνουν με τα πόδια στον Ταξιάρχη από διάφορες πόλεις και χωριά της Λέσβου. Ο Ταξιάρχης βρίσκεται περίπου 60χλμ. από  τη Μυτιλήνη. Μπορείτε να μεταβείτε εκεί με λεωφορείο των υπεραστικών ΚΤΕΛ ή μπορείτε να επιλέξετε την ενοικίαση αυτοκινήτου στη Μυτιλήνη.