Χάρης Ασημακόπουλος: Ο «Γλυκάνισος», οι επαγγελματικές επιλογές και το επεισόδιο στο μετρό

O Χάρης Ασημακόπουλος μίλησε για τον ιδιαίτερο ρόλο που υποδύεται στη δραματική σειρά του ΣΚΑΪ «Γλυκάνισος», την ισχύουσα τηλεοπτική πραγματικότητα, τον ρατσισμό, καθώς και για τις προσωπικές και επαγγελματικές επιλογές που έχει κάνει στη ζωή του.

Ο ηθοποιός Χάρης Ασημακόπουλος, ο τηλεοπτικός Αργύρης Ευστρατίου από τον «Γλυκάνισο», μίλησε αποκλειστικά στο skai.gr.

Ποια αίσθηση σου αφήνει η τρέχουσα τηλεοπτική σεζόν που οδεύει σιγά – σιγά στην ολοκλήρωση της;

Αισθάνομαι ότι όλα τα κανάλια, μετά τα τελευταία χρόνια κρίσης, αρχίζουν και βρίσκουν το καθένα την ταυτότητά του. Πλέον έχουν πολλές εκπομπές – ενημερωτικές, ψυχαγωγικές, παιχνίδια, σίριαλ, ταινίες. Όλο αυτό θεωρώ ότι είναι σε μία υγιή κατεύθυνση για να βρει ο καθένας τη γραμμή του και να βρεθεί μία ισορροπία στο πρόγραμμα όλων.

Πώς θα περιέγραφες τον «Γλυκάνισο» με λίγες λέξεις;

Έρωτας, σασπένς, έντιμη σειρά, πολύ ωραία συνεργασία.

Κρατάς έναν ρόλο κόντρα στον χαρακτήρα σου, του Αργύρη Ευστρατίου. Πόσο εύκολη είναι η συγκεκριμένη αναμέτρηση;

Όλη η γοητεία είναι να κάνεις ρόλους που είναι κόντρα στον χαρακτήρα σου και τη συμπεριφορά σου. Η αναμέτρηση με τέτοιους ρόλους ποτέ δεν είναι εύκολη αλλά όχι και δύσκολη. Πρέπει να ψάξεις να βρεις «γιατί ο Ευστρατίου έχει τέτοια συμπεριφορά που εσύ δεν την έχεις, τι είναι αυτό στη ζωή του που τον έκανε να συμπεριφέρεται μ’ αυτόν τον τρόπο; Είναι τα λεφτά, είναι μία απογοήτευση –ερωτική, προσωπική, κοινωνική, οικογενειακή, ακόμα και απογοήτευση από τη δουλειά του;». Η προσέγγιση αυτών των ρόλων έχει δυσκολίες γιατί δεν έχεις πατήματα αλλά όταν το πετύχεις γίνεται μία εξαιρετικά γοητευτική σχέση. Γιατί ούτως ή άλλως τον χαρακτήρα του Ευστρατίου ή του κάθε Ευστρατίου, εγώ ως ηθοποιός καλούμαι να τον υποστηρίξω, δεν καλούμαι να τον κρίνω. Όσο τρελό και να σας φαίνεται, για μένα ο Ευστρατίου έχει τα δίκια του, την ώρα που τον υποδύομαι φυσικά. Σαν Χάρης Ασημακόπουλος, ο Ευστρατίου να πάει στο πυρ το εξώτερο.

Στα προσεχή επεισόδια, ο Θανάσης βρίσκει όλο και περισσότερα στοιχεία για την παράνομη δραστηριότητα του Ευστρατίου. Θα αποκαλυφθεί άμεσα η σκοτεινή πλευρά του;

Η σκοτεινή πλευρά του έχει αρχίσει ήδη να αποκαλύπτεται. Το πόσο σκοτεινή είναι θα το δούμε στα επόμενα επεισόδια. Δεν θα πω παραπάνω…

Υπάρχει κάποια σκηνή, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, που έχει χαραχτεί έντονα στη μνήμη σου;

Η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισα είναι προς το τέλος της σειράς που ο ήρωάς μου πρέπει να δείξει τον πραγματικό του εαυτό που μέχρι τώρα δεν τον έχει δείξει. Είναι μία στιγμή εξομολόγησης του ίδιου προς κάποιον (που τώρα δεν μπορώ να αποκαλύψω ποιος είναι για να μην προδώσω την ιστορία). Σ’ αυτή τη σκηνή, ο Ευστρατίου ξετυλίγει τον πραγματικό του χαρακτήρα που μέχρι στιγμής δεν τον έχει δείξει ακριβώς όπως είναι. Η δυσκολία ήταν ότι σε μία σκηνή μικρής διάρκειας έπρεπε να εκφράσω όλα αυτά που αυτός ο ήρωας υπονοούσε στα προηγούμενα επεισόδια. Ήταν δύσκολο αλλά ταυτόχρονα πολύ γοητευτικό.

Για σένα, ποιο είναι το ιδανικό φινάλε του ήρωά σου;

Ως ηθοποιός οφείλω να υποστηρίξω τον ήρωά μου. Το ιδανικό φινάλε για τον Ευστρατίου δεν είναι να τον πιάσουν και να μπει στη φυλακή – είναι να τη γλιτώσει και να βρίσκεται σε ιδιόκτητη βίλα κάπου στα βάθη της Αφρικής και να απολαμβάνει τη ζωή του με όλα αυτά που έχει βγάλει. Ως Ευστρατίου θέλω να δικαιωθώ, δεν θέλω να με πιάσουν.

Η σειρά παρουσιάζει θέματα που «αγγίζουν» και την καθημερινότητα μας, όπως είναι η μετανάστευση και το προσφυγικό. Πόσο εφικτό είναι να κρατηθούν οι λεπτές ισορροπίες ανάμεσα στη μυθοπλασία και την πραγματική ζωή;

Από την εμπειρία που έχω είναι πολύ δύσκολο να κρατηθούν οι ισορροπίες μεταξύ μυθοπλασίας και πραγματικής ζωής. Ο λόγος είναι ότι μία σειρά -είτε λόγω του χρόνου που της δίνεται είτε λόγω της ώρας που παίζεται- θα ασχοληθεί ως ένα σημείο με κάποια πράγματα. Και ένας άλλος λόγος είναι ότι σε κάποια θέματα η ζωή είναι πολύ πιο ευφάνταστη από το όποιο σενάριο μπορείς να γράψεις για να την παραστήσεις. Και αναφέρομαι στη ζωή ανθρώπων που είναι πρόσφυγες, ανθρώπων που έχουν φύγει από τη χώρα τους για οποιοδήποτε λόγο και περιπλανιούνται ανά τον κόσμο. Θεωρώ ότι η ζωή τους είναι πολύ πιο σκληρή από αυτό που μπορεί να δείξει ένα σίριαλ.

Ποιοι λόγοι κάνουν έναν άνθρωπο σκληρό και ρατσιστή απέναντι σε κάποιον που έχει διαφορετικό φύλο, χρώμα, θρησκεία κ.ο.κ.;

Η έλλειψη παιδείας και ο φόβος του καινούργιου.

Έχει τύχει να βρεθείς μπροστά σε ρατσιστικό επεισόδιο; Αν ναι, πώς το έχεις αντιμετωπίσει;

Έχει τύχει να βρίσκομαι στο μετρό και να μπαίνει μία παρέα νέων ανθρώπων που ήταν σαφές ότι κατάγονταν από μία ξένη χώρα. Ήταν μία πολύ ωραία εικόνα, 4-5 νέοι ευπαρουσίαστοι, με ωραία ρούχα, φαινόταν ότι έβγαιναν για βόλτα. Είχαν τόσο χαρούμενη διάθεση που απλά γελούσαν δυνατά, χωρίς όμως να είναι προκλητικοί. Ένας εκ των επιβατών ενοχλήθηκε και άρχισε να τους φωνάζει ότι «αν θες να γελάς έτσι να πας στη χώρα σου, κ.ο.κ». Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι ήμουν ο μόνος που σηκώθηκα και αντέδρασα στα λεγόμενά του ενώ ένα ολόκληρο βαγόνι έμεινε αμέτοχο κοιτώντας πότε τον τύπο να υποστηρίζει τις θέσεις του πότε εμένα τις δικές μου και τα αγόρια να κοιτάνε αποσβολωμένα. Ούτε ένας από το βαγόνι δεν πήρε θέση. Αμέτοχοι και αδιάφοροι…

Υπάρχει κάποια επιλογή είτε σε προσωπικό είτε σε επαγγελματικό επίπεδο για την οποία να μετανιώνεις;

Αυτή την ερώτηση την έχω απαντήσει χιλιάδες φορές μέσα μου. Πραγματικά, για καμία επιλογή μου δεν έχω μετανιώσει. Είμαι τρισευτυχισμένος και για τα λάθη μου και για τα σωστά μου. Το μέλλον πάντα σου δείχνει αν η επιλογή σου είναι σωστή ή όχι. Τα έχουμε βρει και με τις επιλογές μου και με τον εαυτό μου.