Η πορεία του Mad Clip προς την κορυφή

10 Μαρτίου 2021 20:45

O Mad Clip, κατά κόσμον Παναγιώτης Αναστασόπουλος, είναι ένας από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους της ελληνικής ραπ σκηνής. Το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο Mad Clip προέρχεται από τα πρώτα γράμματα των λέξεων στη φράση «Money and Drugs Can’t live in poverty» (τα χρήματα και τα ναρκωτικά δεν μπορούν να ζήσουν στη φτώχεια).

Τα τελευταία χρόνια έχει διακριθεί και είναι δημοφιλής στο νεανικό κοινό χάρη στα κομμάτια «ΜΑΜΑ», «Kotera», «Sinthikes» και άλλα, τα οποία έχουν ξεπεράσει τις εκατό εκατομμύρια προβολές στο Yοutube. Επίσης, έχει κυκλοφορήσει τρία άλμπουμ, τα «Super trapper», «O Amerikanos LP» και «Super Trapper 2».

Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1988 και μεγάλωσε στο Κουίνς. Ο πατέρας του ήταν μεγαλωμένος στην Αθήνα, ενώ η μητέρα του παιδί μεταναστών και ζούσε στις ΗΠΑ. Το 1999 βρέθηκε στην Ελλάδα καθώς ο πατέρας του ήρθε στην πατρίδα του αποδεχόμενος επαγγελματική πρόταση.

Έπειτα από ένα χρόνο ο Mad Clip επέστρεψε στις ΗΠΑ, ενώ οι γονείς του πήραν διαζύγιο. Από μικρός είχε πάθος με τα αυτοκίνητα, την ταχύτητα και τη μουσική.

«Μου είπαν πως το ‘έχω’»

Από το 2003 άρχισε να ασχολείται με τη μουσική. «Πάντα έκανα παρέα με άτομα μεγαλύτερης ηλικίας και άρχισα να κολλάω με τη μουσική. Ξεκίνησα με αγγλικό στίχο και από την ημέρα που μπήκα σε studio ηχογράφησης για πρώτη φορά, μου είπαν πως το ‘έχω’. Το πήρα πάνω μου τότε, ένιωσα πάρα πολύ καλά. Βέβαια, αν συγκρίνω το πώς έχω εξελιχθεί από τότε είναι η ημέρα με τη νύχτα.

Όταν ήμουν πιτσιρικάς έβλεπα πολύ MTV. Στις αρχές των ‘90s θαύμαζα τον Snoop Dogg, τον Dr Dre, λίγο αργότερα τον Eminem και τον 50Cent. Ειδικά για τον τελευταίο μπορώ να πω ότι με επηρέασε πάρα πολύ. Κατάλαβα ότι με τη μουσική γίνεσαι αθάνατος. Ακόμη και καλλιτέχνες που έχουν φύγει από τη ζωή, βάζεις να τους ακούσεις και είναι λες και ζωντανεύουν ξανά. Είπα τότε στον εαυτό μου, πως δεν έχει νόημα απλά να ζω, να πεθάνω και να μη με θυμάται κανένας. Δεν ξεκίνησα τη μουσική για τα λεφτά. Ήθελα να αφήσω ένα legacy, ένα story, ένα αποτύπωμα. Να μπορεί να με ακούσει κάποιος κάποτε και να πει ότι ο Mad Clip ήταν ένα παλικάρι που έκανε κάτι», είχε πει σε συνέντευξή του στο oneman.gr.

«Έφτασα κοντά στη φυλακή»

Στη συνέχεια, αναφέρθηκε σε λάθη που έκανε όταν ήταν νέος. «Έχω φτάσει πολλές φορές κοντά στη φυλακή. Μεγάλωσα περίεργα. Κάποτε έπαιζα πολύ τζόγο τη ζωή και την ελευθερία μου. Το ήξερα, το καταλάβαινα και δεν μου άρεσε. Ήμουν σε δύσκολη φάση στη Νέα Υόρκη και έπρεπε να μπορώ να αυτοσυντηρούμαι. Δεν είχα κάποιον να μου δώσει χαρτζιλίκι, έπρεπε να το βρω μόνος μου με κάποιο τρόπο, για να κυνηγήσω τα όνειρά μου. Δεν μπορούσα να πάω να δουλέψω σε φαστφουντάδικο. Όχι ότι υπάρχει κάτι κακό σε αυτό αλλά δεν μπορείς να συστήνεσαι ως ράπερ στην Αμερική και να κοιτάς το ρολόι σου για το πότε έχεις βάρδια. Όταν τραγουδάς κάποιους στίχους, πρέπει να τους εκπροσωπείς, να τους έχεις ζήσει.

Κάναμε πολλά λάθη. Λάθη από τα οποία πάθαμε και τελικά μάθαμε. Ένα τέτοιο μεγάλο λάθος έκανα όταν ήμουν πιτσιρικάς. Τότε αγοράζαμε πράγματα από αγγελίες στο διαδίκτυο, δίναμε πλαστά χρήματα και στη συνέχεια τα πουλούσαμε και παίρναμε αληθινά. Όταν το σκέφτηκα μεγαλύτερος κατάλαβα πόσο μεγάλη μ… ήταν αυτό, γιατί και ο άλλος άνθρωπος που πουλούσε μια κάμερα ή ένα κινητό θα είχε ανάγκη τα χρήματα».

Η γνωριμία με τον Τάκι Τσαν

Όσο για το πώς καθιερώθηκε στο μουσικό στερώμα; «Σε ένα ταξίδι στην Ελλάδα γνώρισα τυχαία τον Τάκι Τσαν. Ήθελα να χτυπήσω ένα τατουάζ κι ένας φίλος μου, ο Χαρμάνης από τους ΖΝ, μου πρότεινε να το κάνω στον Τάκι. Ήταν το μεγάλο τατουάζ που έχω στο στήθος μου, η κουκουβάγια, που συμβολίζει τη γνώση.

Δεν είχα ωστόσο πολύ χρόνο, οπότε κάθισα μια ημέρα επτά ολόκληρες ώρες στην καρέκλα του για να μου το κάνει. Σε αυτό το χρόνο του έβαλα να ακούσει πολλά κομμάτια μου, κυρίως ακυκλοφόρητα που είχα στα αγγλικά. Τότε μου είπε πως αν έκανα ελληνικό τραγούδι θα γινόταν χαμός και μάλιστα ήθελε κι εκείνος να με βοηθήσει, κάνοντας συνεργασία μαζί μου. Δέχθηκα τη συμβουλή του και ξεκίνησα να γράφω στα ελληνικά. Η πρώτη μου απόπειρα ήταν ένα ό,τι να ‘ναι κομμάτι το ‘ζαμπόν’ αλλά το δεύτερο το ‘λένε πως είμαι τρελός’ που κάναμε με τον Τάκι Τσαν πάνω στην τρέλα μας ένα βράδυ στο σπίτι, μου έδωσε ένα hype. Είδα ανταπόκριση. Κατάλαβα πως υπήρχε η βάση να κάνω όντως κάτι».

«Τα παιδιά του χώρου έχουμε περάσει δύσκολα

Αναφερόμενος στα τραγούδια του, είπε μεταξύ άλλων: «Όλη η φάση που ακούς στα κομμάτια είναι ο Mad Clip. Η μόνη υπερβολή πλέον στους στίχους μου είναι ότι μιλάω για γκόμενες. Όχι, δεν απατάω τη γυναίκα μου. Τα υπόλοιπα, όμως, που γράφω, τα έχω ζήσει. Δεν πάω να κάνω νταραβέρια αλλά είμαι ένας άνθρωπος που έχω περάσει και έχω δει μερικά πράγματα παραπάνω. Είτε αρνητικά, είτε θετικά …

Ναι, η trap είναι flexάρισμα. Τα περισσότερα παιδιά του χώρου έχουμε περάσει δύσκολα. Δεν μας χάρισε κανένας τίποτα. Ήμασταν στον πάτο, σε δύσκολη οικονομική φάση και θέλαμε και ονειρευόμασταν να αποκτήσουμε κάποια στιγμή ωραία πράγματα…».

Σε άλλο σημείο υπογράμμισε: «Νιώθω ότι πλέον έχω φτάσει σε πάρα πολύ καλό σημείο. Δεν είμαι, όμως, εκεί που θέλω ακόμα. Η πίεση που ζω τώρα είναι ακόμη μεγαλύτερη. Όταν μπαίνεις σε μια διαδικασία να συντηρήσεις κάτι που έχεις φτιάξει είναι ακόμη πιο δύσκολο. Το να καταφέρνεις συνέχεια να βγαίνεις από τη σκιά του προηγούμενου κομματιού και να φτιάχνεις κάτι καλύτερο, δεν μπορούν αν το αντέξουν όλοι. Κι όλο αυτό σου κλέβει στιγμές απόλαυσης της όλης φάσης … Όταν κυνηγάς να συντηρήσεις το έργο σου, δεν ζεις το τώρα. Αυτή την πίεση τη νιώθω ακόμη περισσότερο πλέον. Γιατί ξέρω ότι όλο αυτό που βιώνω εγώ κάποια στιγμή θα τελειώσει. Συνέχεια τρέχω κοιτώντας το ρολόι και χάνω στιγμές».

Και κατέληξε: «Γουστάρω αυτή τη φάση. Δεν ξέρω αν νιώθω σταρ αλλά νιώθω ότι κάνω πράγματα που είχα ονειρευτεί από πιτσιρικάς. Νιώθω ότι βρίσκομαι σε μια αποστολή να χτίσω ένα legacy και όταν όλο αυτό τελειώσει να πουν πως ο Mad Clip πέτυχε κάτι. Δεν με νοιάζει να είμαι πάντα μπροστά στα φώτα … Δεν είμαι ψώνιο. Είμαι πολύ συνειδητοποιημένος με αυτό που ζω. Γι’ αυτό και δεν μπορώ να πω ότι νιώθω κάποιος. Είμαι ένα παλικάρι, κάνω αυτό που αγαπώ και προσπαθώ για το καλύτερο».

«Κάποτε τα κοριτσάκια τσίριζαν για τον Ρουβά, τώρα τσιρίζουν για εμάς»

Η επιτυχία που καταγράφουν τόσο ο Mad Clip όσο και η ραπ είναι στο ίδιο επίπεδο με εκείνη που είχε κατά το παρελθόν ο Σάκης Ρουβάς, σύμφωνα με τον καλλιτέχνη.

«Νιώθω πως ότι στόχο βάλω, θα το καταφέρω. Είτε έκανα ραπ είτε πούλαγα λεμόνια θα το έκανα σε τέτοιο βαθμό που θα το έκανα καλά. Κυνηγάς ένα lifestyle και κακά τα ψέματα, το να δουλεύεις 9 με 5 δεν θα σε πάει όσο γρήγορα θες εκεί. Βρήκα τον τρόπο μου να μεταφράσω τη δικιά μου αλητεία, να την κάνω εμπορική. Ο στόχος πάντα ήταν να είμαι μουσικός. Η φάση της τραπ έχει ξεφύγει, όπως ήταν ο Ρουβάς κάποτε και τσίριζαν τα κοριτσάκια, τώρα τσιρίζουν για εμάς», είχε πει σε συνέντευξη στην εκπομπή του Τάσου Τέλογλου, «Special Report».