Η Ρενέ Ζελβέγκερ θα υποδυθεί σε ταινία την Τζούντι Γκάρλαντ

25 Οκτωβρίου 2019 18:17

Μινέλι

Η Ρενέ Ζελβέγκερ στην επιστροφή της στη μεγάλη οθόνη αναμετριέται με ένα θρύλο του Χόλιγουντ, την Τζούντι Γκάρλαντ η οποία ξεκίνησε ως παιδί-θαύμα και αναδείχτηκε σε ντίβα της εποχής της…
Σύμφωνα με το σενάριο: Τριάντα χρόνια μετά την επιτυχία της ταινίας «Ο μάγος του Οζ», η Τζούντι Γκάρλαντ ταξιδεύει στο Λονδίνο για μια σειρά από sold out παραστάσεις, οι οποίες θα τη φέρουν αντιμέτωπη με το παρελθόν της. Η Ρενέ Ζελβέγκερ μεταμορφώνεται σε Τζούντι Γκάρλαντ και ο Ρούπερτ Γκουλντ αφηγείται περιστατικά από τα τελευταία χρόνια ενός χολιγουντιανού θρύλου που χάθηκε πρόωρα.

Ζελβέγκερ
Τον χειμώνα του 1968 η Γκάρλαντ, η γνωστή Ντόροθι από τον «Μάγο του Οζ», καταβεβλημένη, χωρισμένη και εξαρτημένη από το αλκοόλ καταφθάνει στο Λονδίνο για μία σειρά εμφανίσεων στο διάσημο κέντρο διασκέδασης «The Talk of the Town», που γίνονται sold out. Κι ενώ το ερμηνευτικό της ταλέντο έχει ωριμάσει και καλλιτεχνικά δείχνει να βρίσκεται σε εξαιρετική φόρμα, η Τζούντι παλεύει με τη μοναξιά και τα φαντάσματα του παρελθόντος, ενώ προσπαθεί να κερδίσει την επιμέλεια των παιδιών της. Ταυτόχρονα γνωρίζει και ερωτεύεται τον πέμπτο σύζυγό της, τον Μίκι Ντιν.

Μινέλι

Η αντίδραση της Λάιζα Μινέλι

Η Λάιζα Μινέλι θεωρεί ότι όλα όσα λέγονται στην ταινία είναι μυθεύματα και μάλλον δεν έχει απόλυτα άδικο, αφού τα περιστατικά που επιλέγει να αφηγηθεί ο Γκουλντ είναι ελαφρώς παρατραβηγμένα. Η πτώση Γκάρλαντ για παράδειγμα στη σκηνή του κέντρου, με τους θεατές να της πετούν ψωμιά και να την εξευτελίζουν μάλλον δύσκολα ταιριάζει στη βρετανική ιδιοσυγκρασία.
Παρόλα αυτά η ταινία δεν προσβάλλει τη μνήμη της, αντίθετα αντιμετωπίζει μάλλον μελοδραματικά μια ιδιαίτερη περίπτωση, με φωτεινή εξαίρεση τα φλας μπακ στο παρελθόν που παίζοντας ανάμεσα στην επίπλαστη παραμυθένια ατμόσφαιρα του χολιγουντιανού ονείρου και την σκληρή πραγματικότητα αποκαλύπτουν τελικά τη σκοτεινή πλευρά του star system που έκαψε νωρίς ένα μεγάλο ταλέντο.
Κατά τα άλλα ο Γκουλντ απλώς εικονοποιεί γεγονότα, χωρίς να εμβαθύνει στον ψυχισμό της κεντρικής ηρωίδας του, ούτε φυσικά και όσων την πλαισιώνουν. Αντιμετωπίζει συμβατικά τις περισσότερες σκηνές και κερδίζει χρόνο κινηματογραφώντας τη Ζελβέγκερ που τραγουδάει και ερμηνεύει εξαιρετικά την Γκάρλαντ να κάνει σόου.