Κατερίνα Γκαγκάκη για βουλιμία: Άφησα πολλά πράγματα πίσω, θεωρώντας ότι θα τα κάνω, όταν θα δείχνω όπως θέλω

Τις στιγμές που έχει χάσει εξαιτίας της βουλιμίας θυμήθηκε η Κατερίνα Γκαγκάκη, τονίζοντας ότι ανέβαλλε τα σχέδιά της γιατί δεν είχε το σώμα που θα ήθελε. Όπως εξήγησε, δεν πήγαινε σε ραντεβού και δεν πραγματοποιούσε ταξίδια, σκεπτόμενη ότι πρώτα πρέπει να κάνει δίαιτα και μετά να βιώσει κάποιες εμπειρίες. Η ίδια στάθηκε επίσης ιδιαίτερα στην ντροπή που ένιωθε για την εικόνα της, όταν αντιλαμβανόταν πως είχε πάρει βάρος. Την προβλημάτιζε ακόμα και αν θα γίνουν αντιληπτές οι αλλαγές στα κιλά της από τη μητέρα της.

Όπως είπε η Κατερίνα Γκαγκάκη στο podcast της Νάντιας Μπουλέ: «Άφησα και αφήνω, ακόμη, πολλά πράγματα πίσω, θεωρώντας ότι θα τα κάνω και θα τα ζήσω, όταν θα δείχνω, έτσι όπως θέλω να δείχνω. Πολλά ταξίδια που δεν πήγα. Πολλά πάρτι που δεν πήγα. Πολλά ραντεβού που δεν έκανα, γιατί έλεγα “θα κάνω διατροφή για 10-15-20 μέρες και θα πάω στο επόμενο”. Και αυτό το επόμενο περάσανε πάρα πολλά χρόνια. Και τελικά δεν υπήρχαν επόμενα. Δεν έχει αργότερα…».

Περιγράφοντας τη διαδρομή της προς τη βουλιμία, ανέφερε «Στην αρχή ήταν: τρώω πολύ, παχαίνω. Με ενοχλεί πάρα πολύ και δεν έχω καταλήξει, αν με ενοχλεί γιατί μου το λένε στο σχολείο και στα παιδιά. Γυρνούσα λοιπόν στο σπίτι, πάρα πολύ δυστυχισμένη. Ότι εγώ δεν μπορώ να βάλω το κολάν, ότι εγώ έχω κάνει στήθος. Θυμάμαι να έρχεται η μαμά μου από το ταξίδι και να σκέφτομαι ότι θα καταλάβει ότι πάχυνα… Και δεν ήταν απαραίτητα ότι το έλεγε, δεν μπορώ να στο εξηγήσω, το καταλάβαινα. Άρα, προφανώς ξεκινάει από εκεί».

Ένα τέχνασμα που είχε σκεφτεί ως παιδί για να μην αντιληφθούν οι γονείς της το πρόβλημά της ήταν να τρώει κρυφά στο δωμάτιό της. Πιο αναλυτικά, σημείωσε: «Μικρή έκανα το εξής μαγικό και έτσι το καταλάβαινε. Έλεγα “θα πάω στο δωμάτιο μου να διαβάσω”. Έπαιρνα λοιπόν το φαγητό μου μέσα για να διαβάσω, το σκέπαζα με χαρτοπετσέτες, το έβαζα σε ένα σημείο και κάποια στιγμή που κάποιος δεν με έβλεπε, πήγαινα και το πέταγα. Μια μέρα, το ξέχασα. Βρήκανε σε αποσύνθεση το ψάρι, θυμάμαι ότι ήταν και ψάρι κιόλας. Κι έτσι καταλάβανε ότι κάτι δεν πάει καλά και άρχισα τουλάχιστον, να τρέφομαι σωστά. Αλλά, δεν ήταν πάντα βουλιμικά επεισόδια, ήταν από όλα. Δεν μπορώ να φάω κανονικά, αν πάμε σε μια ταβέρνα και θα φάω 5 τηγανιτές πατάτες και 2 κολοκυθάκια, και θα σταματήσω εκεί, είναι κάτι που δεν το καταλαβαίνω στο μυαλό μου. Για εμένα είναι ή τα πάντα με αποβολή ή πολύ προσεκτικά και σωστά. Δεν έχει μέση».