Κώστας Αρζόγλου: «Υπήρξε περίοδος που ψωνίστηκα»

Ο Κώστας Αρζόγλου έκανε δηλώσεις στο Open και μίλησε για τα επαγγελματικά του, για τις φοβίες του αλλά και για την περίοδο που είχε ψωνιστεί. Αφού το πρόσωπό του ήταν σε πολλά εξώφυλλα περιοδικών

Κώστας Αρζόγλου: «Υπήρξε περίοδος που ψωνίστηκα».

Ο Κώστας Αρζόγλου πρωταγωνιστεί στο Take me home στο Μέγαρο Μουσικής την Τετάρτη 27 Απριλίου . Αποκάλυψε πως θαυμάζει τις γυναίκες που πέρασαν από τη ζωή του για την υπομονή τους μαζί του.

«Δεν θέλω να ξεπεράσω τον φόβο μου να μπω στη θάλασσα. Έχω αμφίθυμη σχέση μαζί της μετά το χαμό της μητέρας μου». Είπε για τη φοβία που απέκτησε για τη θάλασσα μετά την απώλεια της μητέρας του.

Την εποχή που όλα τα περιοδικά είχαν το εξώφυλλό του θαμπώθηκε από τα φώτα και παραδέχτηκε ότι «ψωνίστηκε».

«Υπήρξε περίοδος που ψωνίστηκα. Ήμουν 25 ετών και στο περίπτερο της γειτονιάς μου ήμουν στα εξώφυλλα των περιοδικών. Δεν ξέρω με ποιο ρόλο με έχει ο κόσμος στο μυαλό του. Γινόταν τότε χαμός για τον Αρζόγλου, όχι για το ρόλο».

Πρόσθεσε ακόμη ότι στα επαγγελματικά του υπήρξε πολύ επιλεκτικός. Στην προσωπική του ζωή έδωσε τα εύσημα στις γυναίκες που ήρθε κοντά. «Θαυμάζω τις γυναίκες που με ανέχτηκαν. Τώρα καταλαβαίνω ότι δεν είμαι εύκολος άνθρωπος».

Σε παλαιότερη συνέντευξη είχε αποκαλύψει τον ρόλο που έπαιξε η Κατίνα Παξινού για την απόφαση να γίνει ηθοποιός

Η μοιραία συνάντηση με την Παξινού όταν ακόμη μαθητής

«Εδώ θα πω μεγάλη ιστορία: Ήμουν αθλητής του στίβου και το σχολείο με προωθούσε για τους Βαλκανικούς Αγώνες. Οι γονείς μου κατά τη διάρκεια των ατελείωτων προπονήσεων έφεραν έναν εξαιρετικό καρδιολόγο για να με εξετάσει, με σκοπό τους αγώνες. Ο γιατρός απεφάνθη ότι δεν θα έπρεπε να κάνω καθόλου γυμναστική, πόσο μάλλον να τρέχω. Έτσι με έκλεισαν για έναν μήνα σε μία βιβλιοθήκη, τόσο άντεξα, και έπειτα ίδρυσα ένα θεατρικό όμιλο, στον οποίο θα μαζευόντουσαν άνθρωποι που αγαπούν το θέατρο. Τότε νόμιζα ότι θα μαζευτούμε πολλοί, όμως τελικά ήμασταν τρεις! Ανέβασα ένα θεατρικό έργο στο κολέγιο, το «Κύκνειο άσμα» του Τσέχοφ.

Έτυχε από σύμπτωση να δει την παράσταση η Παξινού. Όταν είχε έρθει να ρωτήσει για τις επιδόσεις του εγγονού της, του Αλέξανδρου (σ.σ.: Αντωνόπουλου) και ο διευθυντής τής είπε ότι βρίσκονται όλοι στην παράσταση. Έτσι είδε την παράσταση και μου μίλησε κατόπιν 15 λεπτά κρατώντας μου τα χέρια. Έτσι κανονίσαμε να βρεθούμε στο σπίτι της και σιγά σιγά με ώθησε στη μαγεία της σκηνής, μπήκα στο Εθνικό Θέατρο, τότε Βασιλικό, και αφοσιώθηκα στο θέατρο. Άρα η Παξινού έπαιξε μεγάλο ρόλο».