Ο κλασσικός τρόπος αποκατάστασης σε περίπτωση που λείπει κάποιο δόντι ήταν μέχρι πρότινος η κατασκευή γέφυράς.
Η διαδικασία με απλά λόγια έχει ως εξής: τροχίζονται τα διπλανά δόντια και συγκολλείται μια εργασία τριών δοντιών, έτσι ώστε να ¨καλυφθεί ¨το κενό.
Το μειονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι τροχίζονται υγιή δόντια. Αντίθετα, με τα εμφυτεύματα δεν υπάρχει λόγος να τροχιστούν τα διπλανά δόντια , καθώς τοποθετείται μια ρίζα από τιτάνιο εκεί που κάποτε ήταν το φυσικό δόντι.Στη συνέχεια και έπειτα από παρέλευση λίγων εβδομάδων και την ενσωμάτωση του εμφυτεύματος, ακολουθεί η τοποθέτηση στεφάνης(θήκης),από πορσελάνη και ολοκληρώνεται η εργασία μας.
Στο ερώτημα αν υπάρχει διαφορά κόστους μεταξύ των δυο θεραπειών, η απάντηση είναι ότι το κόστος του εμφυτεύματος είναι υψηλότερο, χωρίς όμως η διαφορά να είναι μεγάλη! Αν σκεφθεί όμως κανείς τη διάρκεια ζωής του εμφυτεύματος και της γέφυρας, τότε και η οικονομική ζυγαριά γέρνει προς την πλευρά του εμφυτεύματος.
[q]Γίνεται λοιπόν φανερό ότι η αποκατάσταση του δοντιού που λείπει είναι προτιμότερο να γίνεται με την τοποθέτηση εμφυτεύματος.[/q]