Μπέτυ Αρβανίτη: «Ο γιος μου δεν είχε μια κλασική μητέρα κι εγώ δεν βίωσα το θαύμα της μητρότητας»

Η Μπέτυ Αρβανίτη πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Φθινόπωρο Χειμώνας» του Λαρς Νόρεν στο Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας, σε σκηνοθεσία του Νίκου Μαστοράκη.

«Οι γονείς και οι δύο κόρες τους συναντιούνται, αλλά έχουν ζητούμενα ο ένας από τον άλλον και κενά. Όλοι οι κρυμμένοι σκελετοί βγαίνουν στη φόρα», είπε για την υπόθεση του έργου..

Η Μπέτυ Αρβανίτη δήλωσε πως δεν έκανε μόνο σινεμά, αλλά ανέκαθεν έκανε καλό θέατρο. Ωστόσο, παραδέχεται ότι είναι φυσικό ο κόσμος να θυμάται το σινεμά.

«Έγινα μητέρα πολύ νέα και σχεδόν μεγαλώσαμε μαζί με τον γιο μου. Εκείνος έχασε το να έχει μία κλασική μητέρα, εγώ δεν βίωσα το θαύμα της μητρότητας, που τότε το έβλεπα λίγο σαν παιχνίδι… Τώρα όμως που ωριμάσαμε και οι δύο, έχουμε κερδίσει μία πολύ βαθιά και ουσιαστική σχέση που τελικά άξιζε τον κόπο. Μου έχουν βγει τώρα τα μαμαδίστικα με τον γιο μου και έχει πολύ πλάκα. Και εκείνος το διασκεδάζει», είπε.

Ο θάνατος δεν αποτελεί μέρος της ζωής και δηλώνει πως δεν είναι συμφιλιωμένη με αυτόν.

«Αγαπώ τη θάλασσα και τον 2,5 ετών εγγονό μου, είναι το θαύμα του κόσμου και είμαι πλέον πολύ ώριμη για να το ζήσω. Ο εγγονός μου, ο Ερμής, είναι ένα δώρο που είχα σκεφτεί ότι δεν θα το ζήσω, ότι δεν θα μου συμβεί. Ξαφνικά μου ήρθε και είναι πολύ σπουδαίο! Θα ήθελα να δω τι θα κάνει ο Ερμής στη ζωή του όταν μεγαλώσει και αυτό δεν θα το προλάβω. Διασκεδάζει πολύ μαζί μου και τις Δευτέρες μου τις αφιερώνω πάντα στον Ερμή», είπε για τον εγγονό της.

Η ηθοποιός παραδέχεται πως δεν είναι ιδιαίτερα πρακτική και οργανωτική.

Ευχαρίστησε στον σύντροφό της, Βασίλη Πουλαντζά, γιατί χωρίς εκείνον το θέατρό τους δεν θα υπήρχε.

«Δεν είμαστε καθόλου ίδιοι, αλλά έχουμε ίδια οπτική. Η μεγαλύτερη μας απόκλιση είναι ότι εκείνος είναι πιο πρακτικός από εμένα».

Η Μπέτυ Αρβανίτη φροντίζει την εξωτερική της εμφάνιση, της αρέσει να ντύνεται όμορφα

«Θεωρώ ότι ο ελληνικός κινηματογράφος είχε πολύ σπουδαίους κωμικούς ηθοποιούς. Όλα τα άλλα είναι αμερικάνικες μιμήσεις… Έχω μία ζεστή ανάμνηση από τον κινηματογράφο και η ταινία την οποία ξεχωρίζω και την είχα πιστέψει είναι η Ανοιχτή Επιστολή», είπε.