20 Ιουλίου 2022 16:00
Το περασμένο Σαββατοκύριακο ο ηθοποιός βρέθηκε στο Βερολίνο για την επίσημη πρεμιέρα της ταινίας του «Bullet Train» και έκανε μια εκκεντρική εμφάνιση.
Αυτή τη φορά ο ηθοποιός εμφανίστηκε στο κόκκινο χαλί με… φούστα!
Πιο συγκεκριμένα, επέλεξε ένα καφέ σύνολο με μία μακριά φούστα, την οποία συνδύασε με δερμάτινα μποτάκια.
Αν και ορισμένοι χρήστες του Twitter κατέκριναν την επιλογή του, οι περισσότεροι έκαναν λόγο για έναν άνθρωπο «κουλ και ακομπλεξάριστο».
Brad Pitt Shows Up Wearing A Skirt At ‘Bullet Train’ Premiere, Flaunts Rare Body Tattoos https://t.co/2SOlVxzBuo #Celebrity #Entertainment
— FirstCuriosity (@FirstCuriosity) July 20, 2022
https://twitter.com/BoopBoopADoop/status/1549655109604442113?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1549655109604442113%7Ctwgr%5E%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Fwww.protothema.gr%2Flife-style%2Farticle%2F1266543%2Fbrad-pit-emfanistike-me-fousta-sto-kokkino-hali%2F
«Θεωρώ τον εαυτό μου στο τελευταίο του βήμα»
«Θεωρώ τον εαυτό μου στο τελευταίο του βήμα… δεν έχω σχεδιάσει ακριβώς πώς θα πέσει η αυλαία της καριέρας μου, αλλά είμαι ένα από εκείνα τα πλάσματα που μιλάνε μέσω της τέχνης. Θέλω πάντα να φτιάχνω. Αν δεν τα καταφέρω, πεθαίνω με κάποιον τρόπο» εξομολογήθηκε ο ηθοποιός.
«Νομίζω ότι πέρασα χρόνια με μια χαμηλού βαθμού κατάθλιψη»
Ο 58χρovoς σταρ αποκάλυψε ότι πέρα από τις καταχρήσεις κατάφερε να κόψει και το τσιγάρο κατά τη διάρκεια της πανδημίας: «Είμαι σε μια ηλικία που δεν βγαίνει τίποτα καλό από αυτό. Πάντα πήγαινα με τα ρεύματα, με έπαιρναν κατά κάποιον τρόπο και μετά σε κάτι άλλο… Νομίζω ότι πέρασα χρόνια με μια χαμηλού βαθμού κατάθλιψη και μόνο όταν συμβιβάστηκα με αυτό, προσπαθώντας να αγκαλιάσω όλες τις πλευρές του εαυτού μου – την όμορφη και την άσχημη – μπόρεσα να γευτώ τις στιγμές χαράς.
«Για τέσσερα ή πέντε χρόνια, το κυρίαρχο όνειρο που ζούσα ήταν να μου επιτεθούν και να μαχαιρωθώ»
Για τέσσερα ή πέντε χρόνια, το κυρίαρχο όνειρο που ζούσα ήταν να μου επιτεθούν και να μαχαιρωθώ. Ήταν πάντα νύχτα, στο σκοτάδι, και περπατούσα σε ένα πεζοδρόμιο σε ένα πάρκο ή σε έναν πεζόδρομο και καθώς περνούσα κάτω από μια λάμπα δρόμου που έμοιαζε με του “Εξορκιστή”, κάποιος μου έκανε επίθεση από την άβυσσο και με μαχαίρωνε στα πλευρά.
Ή ότι με κυνηγούσαν σε ένα σπίτι με ένα παιδί, το βοηθούσα να ξεφύγω, αλλά παγιδευόμουν — και με μαχαίρωναν. Πάντα μαχαιρωμένος. Και ξυπνούσα με τρόμο.
Δεν καταλάβαινα γιατί ήθελαν να με πληγώσουν. Αυτό σταμάτησε πριν από ένα ή δύο χρόνια μόνον όταν άρχισα να επιστρέφω κατευθείαν στο όνειρο και να ρωτάω απλώς γιατί;», αναρωτήθηκε τελειώνοντας.
Πηγή: Λοιπόν
