16 Φεβρουαρίου 2020 17:08
Πέρασαν δέκα χρόνια απο την αναπάντεχη είδηση ότι ο Alexander McQueen βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμά του. Εβδομάδες αργότερα στο Παρίσι, η τελευταία του συλλογή παρουσιαζόταν μετά θάνατον. Μια συλλογή-επιτομή των όσων τον χαρακτήρισαν στην 20χρονη πορεία του στο χώρο της μόδας: Τον ιδιότυπο ρομαντισμό των δημιουργιών του -πάντα βασισμένο σε ιστορικές αναφορές, τη σκοτεινιά που πάντα, έμοιαζε να τρέχει στον πειρασμό του φωτός. Ηταν μόλις 40 ετών.
Η βιογραφία για τον σχεδιαστή από τον Andrew Wilson, περιγράφει τον δύσκολο χαρακτήρα του αλλά και τις τελευταίες ημέρες της ζωής του, στο κεφάλαιο Blood Beneath The Skin. Σύμφωνα με το iefimerida.gr «Στις 3 Φεβρουαρίου, μέσω του λογαριασμού του στο Twitter, ο McQueen ενημέρωσε για το θάνατο της μητέρας του, γράφοτνας μεταξύ άλλων ότι η ζωή πρέπει να συνεχιστεί. Έγραψε ένα χειρόγραφο σημείωμα στον Kerry, γράφοντάς του: «Θέλω να σε ευχαριστήσω για το ότι ήσουν πάντα ένας καλός μου φίλος. Με αγάπη, Lee (σσ το παρατσούκλι του Alexander McQueen), την οποία έστειλε με τη FedEx και έφτασε στη Νέα Υόρκη μετά τη γνωστοποίηση της είδησης του θανάτου του McQueen. Στις 10 Φεβρουαρίου, ο McQueen είχε δείπνο στο Scott’s με κάποιους συνεργάτες του – «προφανώς ήταν πολλοί μαζί στο δείπνο», δήλωσε η Daphne Guinness και έπειτα η Annabelle Neilson τον συνόδευσε ως το διαμέρισμά του στην Green Street.
Ο McQueen είχε υποσχεθεί στην Annabelle ότι δεν θα ακολουθήσει ποτέ το παράδειγμα της Isabella Blow (διάσημη στιλίστρια που θεωρείται ότι ανέδειξε τον Alexander McQueen και αυτοκτόνησε το 2007) «αλλά ποιος ξέρει ποτέ τι συνέβαινε στο μυαλό του, τι σκεφτόταν».
Ο McQueen ήξερε ότι δεν μπορούσε να αντέξει να παρακολουθήσει την κηδεία της μητέρας του, η οποία είχε προγραμματιστεί για τις 12 Φεβρουαρίου. Ο πολύ αγαπημένος σκύλος του Minter είχε διαγνωστεί με καρκίνο. Ο θάνατος γι ‘αυτόν έμοιαζε σαν μια απόδραση, μια ανακούφιση, ένα βήμα προς το είδος της ύπαρξης χωρίς σκέψη που λαχταρούσε για καιρό.
«Αναρωτιέμαι τώρα αν τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά αν δεν τον είχα άφησα εκείνη τη νύχτα, αλλά ένα μέρος του μυαλού μου λέει ότι δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσε να κάνει κανείς για να αλλάξει κάτι», δήλωσε η Annabelle.
Τις πρώτες πρωινές ώρες και σε μια απεγνωσμένη ψυχική κατάσταση, ο McQueen πήρε ένα βιβλίο, το The Descent of Man του Wolfe von Lenkiewicz, και έγραψε στο οπισθόφυλλο:«Παρακαλώ φροντίστε τα σκυλιά μου. Συγνώμη, σας αγαπώ, Lee. YΓ: Θάψτε με στην εκκλησία».
Στη συνέχεια άρχισε να χρησιμοποιεί το Διαδίκτυο για την έρευνα μεθόδων αυτοκτονίας. Πληκτρολόγησε στο Yahoo, «Όταν κάποιος κόψει τις φλέβες του πόσο χρόνο χρειάζεται για να πεθάνει;».
Θα διάβασε απαντήσεις όπως «αυτό είναι ένα ερώτημα για τρελούς, αλλά έχω ακούσει ότι χρειάζονται 4 έως 5 ώρες», αλλά και «Δεν πεθαίνεις, αφήνει μεγάλες τομές στα χέρια οι οποίες μπορεί να μετατραπούν σε ουλές. Το να κόψετε τις φλέβες σας δεν αρκεί για να πεθάνετε».
