Την αγανάκτησή της για τις τελευταίες καταγγελίες που έχουν να κάνουν με κακοποίηση ανηλίκων από γνωστό θεατράνθρωπο εξέφρασε μέσω μιας μακροσκελούς ανάρτησης που έκανε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram η Ρούλα Ρέβη.
“Έχω θυμώσει … από όλα όσα άκουσα προσεκτικά και πιέζοντας την παρόρμηση μου , για να φανώ ώριμη ενήλικας , και να σκεφτώ , να ζυγίσω , γνωρίζοντας από μέσα ένα χώρο εργασίας πολύ καλά ανήκω κατά ένα μέρος μου σε αυτόν .
Θέλω μόνο κάτι να ρωτήσω εδώ . Που είναι οι δημοσιογράφοι και οι φωτογράφοι που έψαχναν τα σκουπίδια ανθρώπων διάσημων για να ανακαλύψουν μικρές βλακείες και να γεμίσουν τις τηλεοπτικές τους ώρες και τα ηλίθια φύλλα των περιοδικών τους. Που είναι οι κρυμμένοι παπαράτσι που δεν άφηναν ζευγάρια να χωρίσουν με την ησυχία τους ? Γιατί δεν είναι έξω από το σπίτι του παιδεραστή αφού ολοι γνωρίζουμε το όνομα του? Γιατί δεν κρύβετε κανείς παιδιά μέσα σε αμάξι με τηλεφακό να τον φωτογραφίσει? Γιατί δεν έχουν λεφτά τα κανάλια να πληρώσουν πρόστιμο αν πουν το όνομα του δημόσια ? Γιατί δεν ψάχνετε τα δικά του σκουπίδια έξω από το σπίτι του να δούμε τι θα βρούμε ? Γιατί δεν πάμε κάτω από το σπιτι του όλοι μαζί να του πετάξουμε παιδικά παιχνίδια στο παράθυρο ? Γιατί φοβόμαστε έναν δικηγοράκο που του βάζει λεφτά αυτός στην τράπεζα και δεν φοβόμαστε για το μέλλον των παιδιών μας ? Τι θα μας κάνει? Θα μας κάνει μήνυση ένα σκουπίδι ένας παιδεραστής ?
Είδα τη συνέντευξη του ανθρώπου στην τηλεόραση και θυμήθηκα πως ένοιωθα στα 15 και εγώ πως θα μπορούσε κάποιος να με χειριστεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως αυτό το αγόρι που είδα . Ποσό αλήθεια είχαν τα μάτια του είδατε πιο αληθινό βλέμμα τελευταία? Εγώ όχι είδα 2 μάτια 15 χρόνου στο πρόσωπο ενός 40 χρόνου γιατί το βλέμμα του, ο φόβος του και το τεράστιο γιατί του φαίνεται ακόμα και σήμερα στα ματάκια του . Γιατί δεν λέμε αυτό το όνομα ? Που είστε δημοσιογράφοι?
Εσείς δεν είστε που περιμένατε τον κόσμο έξω από τα σπίτια του για να μας γεμίσετε με ανόητες πληροφορίες ?Πηγαίνετε έξω από το σπίτι του δώστε μας ένα πλάνο και μην πείτε τίποτα άλλο ! Εμείς θα καταλάβουμε . Από τα μάτια . Όπως καταλαβαίνουμε τα μάτια ενός παιδιού να είστε σίγουροι πως μπορούμε να αναγνωρίσουμε και το βλέμμα ενός παιδεραστή ακόμα και από μακριά . Πηγαίνετε να κάνετε τη δουλειά σας μια φορά με ουσία βοηθήστε μας . Ας πούμε αυτό το όνομα . Αν το φωνάξουμε όλοι μαζί δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε . Αυτός να έχει την οργή μας”.