Συντάκτης: Newsroom
6 Νοεμβρίου 2022 10:45
Ο Νίκος Κουρής αποκάλυψε πως πάσχει από διαβήτη τύπου 1 από την εφηβεία και μίλησε γι’ αυτό.
«Δεν το έλεγα γενικώς όπως θα όφειλα και θα ήταν χρήσιμο. Είναι καλό να ξέρει κάποιος ότι έχω αυτό το πρόβλημα για να ξέρει εάν πάθω κάτι να με βοηθήσει, είναι χρήσιμο. Πολλοί διαβητικοί δεν το λένε γιατί υπάρχει μεγάλη μυθολογία στην Ελλάδα για τους διαβητικούς, ήταν πάντα δύσκολο να το πεις».
«Ο διαβήτης είναι η πιο παρεξηγημένη έλλειψη ινσουλίνης στον τύπο 1. Δεν χρειάζεται να γίνεις διαβητικός για να προσέχεις τι βάζεις στο σώμα σου. Θυμάμαι ότι για 2 μήνες δεν μπορούσα να πάω στο σχολείο, πήγαινα τρίτη γυμνασίου, έπινα πολύ νερό δεν μπορούσα να ξεδιψάσω, έτρωγα πολλά γλυκά για κάποιον λόγο και όταν το ζάχαρό μου έφτασε στο 600 έπεσα σε κώμα. Το ανακαλύψαμε τυχαία σε μία ιδιωτική κλινική, νόμιζαν ότι έχω σκωληκοειδίτιδα. Δεν θεωρώ ότι είναι νόσος, ότι είναι έλλειψη και χρειάζεται μία ιδιαίτερη μεταχείριση».
«Η ινσουλίνη που μπορείς να την βάλεις μόνος σου, είναι μία μικρή εξίσωση. Έχει σχέση με την ψυχική σου κατάσταση, πόσο αθλείσαι, πόσο τρως και σε τι ποσότητες. Στην αρχή πέρασα κατάθλιψη, 10 χρόνια μεγάλης αυτοκαταστροφής. Ό,τι χρειαστεί για να περάσεις στο φως, πρέπει να το περάσεις. Εγώ πέρασα πολύ σκοτάδι, ξέρω πολύ κόσμο που το περνά και να είναι σαν να μην το έχει», είπε ο Νίκος Κουρής.
Η ηλικία
Ο Νίκος Κουρής γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 13 Οκτωβρίου του 1973, με την ηλικία του να είναι τα 47 έτη.
Η σύζυγός του και ο γιος του
Ο ίδιος είναι παντρεμένος με την ηθοποιό και χορεύτρια Έλενα Τοπαλίδου και μαζί έχουν αποκτήσει ένα γιο, τον Πέτρο.
Μάλιστα σε παλαιότερη συνέντευξη είχε δηλώσει για τον γιο του: «Ο Πέτρος είναι ένα σπάνιο πλάσμα απίστευτης καλοσύνης και πάρα πολύ φωτεινό παιδί. Είναι πολύ γλυκός, ακόμα πιο γλυκός τώρα που μεγάλωσε. Και έχουμε πολύ τίμια σχέση. Χωρίς παρεμβολές και από πάνω τον γονέα. Είμαστε πάρα πολύ ίσοι. Ο καθένας στο ρόλο του βέβαια».
Το πρόβλημα υγείας
Ο Νίκος Κουρής στην εκπομπή, The 2night Show είχε αποκαλύψει τον διαβήτη που έχει μπει στη ζωή του.
«Για πρώτη φορά θα το πω δημόσια αυτό και το διάλεξα να το κάνω, όχι επειδή είναι κάτι σημαντικό, αλλά επειδή έχει σημασία να το πω. Εγώ έχω ένα πρόβλημα υγείας, είμαι διαβητικός και δεν το έχω πει δημόσια ποτέ. Δεν ήθελα να το πω για κάποιο λόγο δικό μου, προσωπικό. Νομίζω ότι τώρα είναι η ώρα να το κάνω γιατί πια καταλαβαίνω από περιστατικά της ζωής μου ότι έχει νόημα κάποιος άνθρωπος που πετυχαίνει κάτι.
Όταν εγώ το έπαθα αυτό στα 13 μου, το 1987, τότε με το Τσέρνομπιλ μαζί, ήταν σαν να είσαι τελειωμένος. Τα μυαλά των ανθρώπων ήταν τόσο πίσω, που νόμιζαν πως αν είσαι διαβητικός, θα έπρεπε να μείνεις στο σπίτι και να μην κάνεις τίποτα στη ζωή σου. Ότι τελείωσες. Γιατί υπήρχε η μεγάλη παρεξήγηση ότι ο διαβητικός είναι αυτός που πεθαίνει ή ότι έχει ζάχαρο και δεν μπορεί να φάει τίποτα. Δεν ξέρουμε ότι είναι χωρισμένο σε Τύπου 1 και Τύπου 2, ότι είναι ο διαβήτης των παχύσαρκων και ο ινσουλοεξαρτώμενος, τον οποίον έχω και εγώ. Κάνω ενέσεις ινσουλίνης κάθε μέρα, στην ουσία είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα. Η ζωή μου είναι μια μαθηματική εξίσωση, ειδικά με την επιλογή μου να κάνω θέατρο υψηλού επιπέδου, όπως το θέλω εγώ. Είμαι πολύ περήφανος που τα καταφέρνω. Και επειδή τα έχω καταφέρει και χρόνια τώρα τα καταφέρνω, μπορώ να το πω. Όσοι το έχουμε θα το μάθουμε, θα το πολεμήσουμε. Οι άνθρωποι που μας αγαπούν πρέπει να μάθουν να παίρνουν την αναγκαία απόσταση. Ότι δεν μπορείς να προφυλάξεις το παιδί από μια υπογλυκαιμία ή από την ταλαιπωρία που θα περάσει. Θα την περάσει, δεν πειράζει. Πρέπει να είναι διακριτικά παρόντες. Δεν πρέπει να αισθάνεσαι καημένος. Το καλύτερο πράγμα που μου έτυχε είναι αυτό. Είναι η μόνη μου και η πιο μεγάλη μου δύναμη το ότι είμαι διαβητικός».
Η μάχη με την κατάθλιψη
Ο ηθοποιός μίλησε το 2013 στην εκπομπή JOY για την κατάθλιψη που πέρασε.
Συγκεκριμένα, ο Νίκος Κουρής παραδέχτηκε πως πέρασε κατάθλιψη για 16 χρόνια: «Από τα 20 μου μέχρι τα 36 έχω περάσει βαθιά κατάθλιψη. Αυτή δεν εκφραζόταν πάντα ως κατάθλιψη, εκφραζόταν ως υπερενέργεια, ως τρομερό άγχος, και όχι ως δεν θέλω να κάνω τίποτα, αν και είχα και τέτοιες στιγμές. Με βοήθησε πολύ η δουλειά μου να το ξεπεράσω και η γέννηση του γιου μου, έχω κινδυνεύσει ψυχικά και σωματικά από αυτήν. Στα 40 μου, πλέον, είμαι στην καλύτερη φάση της ζωής μου, είμαι πιο ώριμος, πιο ήρεμος και λιγότερο νάρκισσος».
