Τάσος Λέκκας: «Με τα πρώτα μου λεφτά πήγα να φάω»

Μια συγκλονιστική συνέντευξη παραχώρησε ο Τάσος Λέκκας αναφερόμενος στις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετώπισε μέχρι να καθιερωθεί στον καλλιτεχνικό χώρο.

Ο ηθοποιός Τάσος Λέκκας, ο οποίος πρωταγωνιστεί στη σειρά «Αυτή η νύχτα μένει», μίλησε στην εκπομπή «Στούντιο 4» της ΕΡΤ για τα δύσκολα παιδικά χρόνια, τις τεράστιες οικονομικές δυσκολίες, ενώ εξήγησε τι έκανε με τα πρώτα του χρήματα από το θέατρο.

«Η μαμά μου έκανε ό,τι μπορούσε. Υπήρξαν κι άνθρωποι, γείτονες, φίλοι της που μας βοηθούσαν. Οι γονείς του παιδικού μου φίλου, του Γιώργου, που μένουμε δίπλα, ήταν πάντα βοηθητικοί. Η αδερφή της μάνας μου επίσης.

Μπορεί να μας έδιναν ρούχα που δεν κάνανε στον κολλητό μου. Κάποια γειτόνισσα μπορεί να μας έδινε φαγητό. Εμείς δυσκολευόμασταν οικονομικά γιατί η μητέρα μου δεν είχε σταθερές δουλειές. Φυλούσε παιδάκια.

Ενώ υπήρχε όλη αυτή η δυσκολία, δεν είχαμε μιζέρια. Είχαμε χαρά μέσα στο σπίτι. Παίρναμε βιβλία και διαβάζαμε. Μου έλεγε ότι έχουμε τόσα π.χ. 10 ευρώ. Να πάρουμε φαγητό ή ένα βιβλίο; Έλεγα εγώ λίγο φαγητό κι ένα βιβλίο. Χτίσαμε έτσι μια βιβλιοθήκη.

Με πήγαινε με μια ομπρελίτσα στο θέατρο και πλήρωνε 40 ευρώ. Ήταν πολλά. Με πήγαινε να κάνω θέατρο, που δεν ήθελα να γίνω γιατρός, και κοινωνικά θα έλεγε να γίνεις γιατρός να κάνεις λεφτά. Ηθοποιός με οριακά 99% ανεργία», εξομολογήθηκε ο Λέκκας.

Στη συνέχεια, μίλησε για τα πρώτα του χρόνια στην Αθήνα αλλά και τι έκανε με τα πρώτα του χρήματα από το θέατρο, λέγοντας: «Τα πρώτα χρόνια στην Αθήνα δεν μπορούσα να δουλέψω γιατί δεν προλάβαινα. Η σχολή στο Εθνικό ήταν δώδεκα ώρες την ημέρα μόνο το ακαδημαϊκό πρόγραμμα και άλλες τρεις – τέσσερις να κάνουμε πρόβες με τους συμφοιτητές μου.

Έπαιρνε τότε η μητέρα μου ένα επίδομα το οποίο ήταν κάτι και το μοιραζόμασταν με έναν τρόπο. Συγκατοικούσα και έτσι το ενοίκιο ήταν χαμηλό και στερούμουν κάποια πράγματα. Δεν έβγαινα γιατί δεν είχα χρόνο. Έπαιρνα και κάποια βοήθεια από κάποιους φίλους που τους το χρωστάω. Έκανα όμως το όνειρό μου. Ήμουν εκεί.

Και τώρα όσο μπορώ βοηθάω εγώ. Με τα πρώτα μου λεφτά από το θέατρο πήγα να φάω. Αυτό έκανα. Πήγα σε ένα εστιατόριο για πρώτη φορά. Δεν είχα ξαναπάει ποτέ σε ένα εστιατόριο λίγο πιο καλό. Πήγα να δω αυτό. Αγόρασα και ένα δώρο στην Τζώρτζια. Νομίζω τα χάρηκα πολύ τα πρώτα μου λεφτά».