30 Σεπτεμβρίου 2021 17:15
Ο Τάσος Νούσιας, ο Στεφανής Σταματάκης από την επιτυχημένη σειρά του Alpha «Σασμός».
Είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς της χώρας μας με μακρά πορεία σε θέατρο, κινηματογράφο και τηλεόραση.
Αρρενωπός, με βλέμμα βαθύ και διαπεραστικό, μπάσα φωνή που αποτυπώνεται στο μυαλό, και ένα μοναδικό ταλέντο, δηλώνει γέννημα – θρέμμα Γιαννιώτης.
Είναι υπερήφανος για την ηπειρωτική καταγωγή του και μόνο όμοφρα πράγματα έχει να θυμάται από τα παιδικά του χρόνια.
«Έζησα μέχρι τα 18 μου χρόνια εκεί και έχω πολλές όμορφες παιδικές μνήμες. Τότε ήταν μια πόλη που ο κόσμος «αλώνιζε».
Εμείς σαν παιδιά την γυρνoύσαμε από άκρη σ’ άκρη. Κάναμε χιλιόμετρα μακριά από τα σπίτια μας χωρίς καμία ανησυχία αφού εκεί η ελευθερία ήταν 24ωρη.
Όλο και κάποια μάνα ή γιαγιά θα έβγαινε τα μεσάνυχτα να μας μαζέψει.
Το μόνο που μπορούσε να μας συμβεί ήταν να τσακωθούμε, να χτυπήσουμε, να γυρίσουμε ματωμένοι και να φάμε και ξύλο από πάνω γιατί πέσαμε με το ποδήλατο ή πλακωθήκαμε. Ήμασταν 8χρονα-10χρονα αλλά τα βγάζαμε πέρα μόνοι μας.
Εκεί χτίσαμε τις προσωπικότητες μας γιατί δεν υπήρχε το «καπέλωμα» του μεγάλου με την έννοια της επιστασίας.
Που φρενάρει ένα παιδί που προσπαθεί να βρει τα όρια του σε σχέση με τον εαυτό του, τον διπλανό του ή τον συμπαίκτη του.
Παίζοντας μέσα στην ελευθερία μας μαθαίναμε πως να αντιδράμε στα «δύσκολα» για να ανταπεξέλθουμε και να σταθούμε στα πόδια μας.
Αυτή η ελευθερία στις ημέρες μας δυστυχώς έχει πια χαθεί», είχε πει σε πρόσφατη συνένετυξή του.
Από παιδάκι συμμετείχε στις παραστάσεις του σχολείου του και από τότε κατάλαβε ότι η υποκριτική τον τραβούσε.
Η ώρα των αποφάσεων
Όταν τελείωσε το σχολείο, κλήθηκε να πάρει αποφάσεις. Όντας πρωταθλητής και μέλος της εθνικής ομάδας στίβου, σκεφτόταν να μπει στη Γυμναστική Ακαδημία.
Η δεύτερη σκέψη του ήταν να ασχοληθεί με τη βιομηχανική παραγωγή, μιας και ως μαθητής του τεχνικού Λυκείου είχε πάρει το σχετικό πτυχίο.
Στην τρίτη Λυκείου όμως, έμαθε από τη Θεοδώρα Τζήμου για ένα θεατρικό εργαστήρι. Πήγε, και αφού προετοιμάστηκε για τις δραματικές σχολές, κατάφερε να μπει στο Κρατικό θέατρο.
Ο αθλητισμός είχε μπει ήδη σε δεύτερη μοίρα λόγω ενός τραυματισμού.
«Είχα αφήσει τον αθλητισμό, λόγω ενός μεγάλου τραυματισμού στην επιγονατίδα που με κράτησε έξω τη χρονιά που ήταν να μπω στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα.
Ήταν απογοήτευση. Μπορεί αν δεν είχε συμβεί αυτό να μην έδινα ποτέ για θέατρο. Κι αφού πέρασα πια το ακολούθησα». εξομολογήθηκε πριν από κάποιους μήνες.
Ο ίδιος θα παραδεχτεί ότι υπήρξε άγριο νιάτο και πλέον κάνει το σταυρό του που παρότι ζούσε στα άκρα κατάφερε να μην τραυματιστεί ποτέ πολύ σοβαρά.
«Συνέχεια κάπου μπλεκόμουν, μηχανάκια κατά κόρον, πειραγμένα. Ήταν τότε που από κόντρες χάθηκαν άνθρωποι. ΄Ήμασταν ξαπλωμένοι στην σέλα και τέρμα τα γκάζια.
Κινδύνεψα πολλές φορές. Πέρασα καταστάσεις που μετά έκανες τον σταυρό σου. Όχι, μυαλό δεν βάζεις τότε, ζεις για την αδρεναλίνη.
Δεν υπήρχε δεύτερη σκέψη. Είχαμε τρακάρει, είχαμε χτυπήσει αλλά όχι τόσο σοβαρά σε κατάσταση κώματος. Τώρα έχω μηχανή και είμαι πια πολύ προσεκτικός. Βλέπω τους πιτσιρικάδες και λέω πώ πώ».
Μετά το σχολείο πήγε στη Θεσσαλονίκη όπου έζησε τρία χρόνια, τα τρία χρόνια σπουδών του στο Κρατικό Θέατρο.
Λίγο πριν τελειώσει τη σχολή του ήρθε στην Αθήνα όπου κατάφερε αμέσως να βρει τον δρόμο του και να συνεργαστεί με το Γιώργο Μιχαηλίδη.
Τη σεζόν 1994-95 θα πάρει τον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο σε τηλεοπτική σειρά. Τα επόμενα τρία χρόνια συμμετείχε και αρκετές σειρές αλλά και ταινίες ενώ το θέατρο ήρθε λίγο πιο μετά στη ζωή του.
Η γυναίκες της ζωής του
Η σκηνοθέτης και συγγραφέας Marlene Kaminsky είναι η σύντροφός του και παρότι είναι μαζί 15 χρόνια και έχουν αποκτήσει μια κόρη, έχουν επιλέξει να μην παντρευτούν.
Θέλουν να αφήσουν όπως λέει ένα πάρτι για το τέλος, ένα ανοιχτό ραντεβού που δεν ξέρουν πότε και πως θα γίνει.
Μιλώντας για την σύντροφό του παραδέχτηκε πως πρόκειται για τη “γυναίκα της ζωής του”.
«Η κόρη μου είναι προϊόν έρωτα και η γυναίκα μου είναι συνθήκη έρωτα. Και παλαιότερα, πριν την γνωρίσω, έζησα πολύ μεγάλες στιγμές. Είμαστε γύρω στα 14-15 χρόνια μαζί.
Άνδρας χωρίς παρελθόν δεν υπάρχει αρκεί να έχει και μέλλον. Ναι, είμαι και άνδρας με πάθη. Δεν είναι κάτι που αλλάζει αυτό.
Μπορεί να κοιμάται κατά περιόδους ή να μετατοπίζεται, αλλά νομίζω ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν να παλέψουν μ΄ αυτό, να παλέψουν ή να το απολαύσουν.
Θετικό ή αρνητικό, δεν ξέρεις που σε οδηγεί αυτό το άλογο πάθος. Κάτι σαν την βαρύτητα…
Γιατί η Μαρλέν είναι η γυναίκα της ζωής μου; Δύο είναι τα κομμάτια. Το ένα είναι η απόλυτη σύνδεση, κοινώς χημεία –χάνεται σχεδόν η διάσταση του χρόνου.
Και το άλλο που είναι πολύ επιτακτικό είναι η αναπαραγωγή. Ο έρωτας ζητάει να αναπαραχθεί γι΄ αυτό και γίνεται τόσο άλογος.
Γίνεσαι ατρόμητος. Ο έρωτας σε οδηγεί σε μια τόλμη φοβερή, δεν επιζεί τίποτε άλλο γύρω.
Δεν έχουμε παντρευτεί. Γιατί; Απλώς δεν το κάναμε. Αφήσαμε ένα πάρτι για το τέλος. Δεν ξέρουμε πότε θα το κάνουμε. Έχουμε ένα ανοιχτό ραντεβού.
Γιατί να μην έρθει στο τέλος ο γάμος και να κλείσεις έτσι με έναν άνθρωπο που πέρασες μαζί του όλη σου την ζωή. Και να παντρευτείς 80-90 ετών και να πεις τότε ότι “τα καταφέραμε”».
Όσο για την κόρη του που βρίσκεται στην εφηβεία, η σχέση τους είναι δύσκολη και ταυτόχρονα υπέροχη.
«Με την κόρη μου η σχέση είναι και δύσκολη και υπέροχη και μαγική και πολλά ακόμα, είναι όλα. Βρίσκεται στα πρώτα στάδια της εφηβείας και αρχίζουν οι κόντρες.
Αν και ο μπαμπάς με την κόρη είναι σε άλλη συνθήκη από εκείνη με την μητέρα της. Έχει τον τρόπο να με τουμπάρει αλλά δεν είναι και όλα μέλι-γάλα», είχε εξομολογηθεί.
