23 Νοεμβρίου 2018 13:17
Απ’ τις πιο αγαπημένες μου σκηνές είναι όταν φιλάει τη Ρένα Βλαχοπούλου, που είναι μες… στις κρέμες. Της ζητάει «ένα φιλάκι, μόνο ένα φιλάκι. One kiss. Just one». Ακόμα μία, όταν λέει «γατάκι μου γατένιο, γατάκι μου γατίσιο». Εννοείται, λατρεύω το «σας χαιρέτησα; Δεν σας χαιρέτησα. Χαίρετε, τι κάνετε; Καλά, ευχαριστώ». Κλαις απ’ τα γέλια όσα χρόνια κι αν περάσουν με τον Γιάννη Βογιατζή. Είναι, έτσι απλά, ανεπανάληπτος. Μας προσφέρει, δε, απλόχερα χαρά έξι ολόκληρες δεκαετίες!
Το όνομά του έχει συνδεθεί με μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες: Στα θρυλικά μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη ως αγαπημένος της Ρένας Βλαχοπούλου , στην ταινία «Γοργόνες και Μάγκες» τουτέστιν στον ρόλο του καφετζή, ως ψυχίατρος στην ταινία «Η γυναίκα μου τρελάθηκε» να επικαλείται διαρκώς -ποιον άλλο-, τον καθηγητή… «Μüller» (μ’ εκείνη την αξάν που σε κάνει να κόβεις φλέβες!).
Γεννήθηκε το 1927 στο Αιτωλικό στο Μεσσολόγγι. Ο πατέρας του ήταν δικαστικός. Στην οικογένεια του φαίνεται να υπήρχε διάχυτο το καλλιτεχνικό στοιχείο, καθώς ο αδελφός του Γιώργος Βογιατζής ήταν ζωγράφος, η θεία του Βαρβάρα Λειβαδά ήταν ποιήτρια και ο συνονόματος ξάδερφος του Γιάννης Βογιατζής τραγουδιστής.
Όταν ο νεαρός Γιάννης δήλωσε ότι θέλει να γίνει ηθοποιός ο πατέρα του, έφερε αμέσως αντιρρήσεις, ωστόσο η μητέρα του κατάφερε να τον μεταπείσει.
Έτσι σπούδασε στη Δραματική σχολή του Βασιλικού Θεάτρου «Πήγα στο Εθνικό και βρήκα τον Τάκη Χορν. Αν εσείς μου πείτε ότι έχω τα προσόντα να γίνω ηθοποιός, θα γίνω. Αλλά ακόμα κι αν μου πείτε όχι, εγώ πάλι θα γίνω, του είπα. Ε!, τότε, να γίνεις!, μου απάντησε» όπως αφηγείται ο ίδιος.
Αμέσως μετά την αποφοίτησή του κάνει το ντεμπούτο του στο θέατρο στο έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ «Ο έμπορος της Βενετίας» στο θέατρο Διονυσία.
Στον κινηματογράφο εμφανίζεται πρώτη φορά το 1957 στην ταινία της Φίνος Φίλμ «Λατέρνα, Φτώχεια και Γαρύφαλλο» και από τότε ακολούθησε λαμπρή καριέρα έχοντας παίξει σε περίπου 65 ταινίες κυρίως κωμωδίες.
https://www.youtube.com/watch?v=Kp2sie99Ztc
Από τους χαρακτήρες που υποδύθηκε ο πιο δημοφιλής ήταν ο Μικές, που το κοινό γνώρισε μέσα από τη ραδιοφωνική εκπομπή «Το Ημερολόγιο ενός Θυρωρού». Η χαρακτηριστική ατάκα «Σας χαιρέτησα; Δεν σας χαιρέτησα. Χαίρετε, τι κάνετε, καλά ευχαριστώ» ενέπνευσε τον Γιάννη Δαλιανίδη να γυρίσει το 1966, μια ταινία στην Φίνος Φίλμ, πάνω στην προσωπικότητα του Μικέ, με τίτλο «Ο Μικές Παντρεύεται», η οποία στέφθηκε από μεγάλη επιτυχία.
Σήμερα στα 91 του χρόνια αν και έχει συνταξιοδοτηθεί, παραμένει ενεργός στο θέατρο γιατί όπως λέει «Έχω ανάγκη να βρίσκομαι στη σκηνή. Μου δίνει ζωή. Έτσι λυτρώνομαι. Δεν κάνω θέατρο για τα χρήματα ούτε για να ικανοποιήσω τον εγωισμό μου, αλλά για να εκτονωθώ».
