Συντάκτης: Newsroom
21 Οκτωβρίου 2022 17:12
«Οι άνθρωποι δεν ξέρουμε πόση δύναμη έχουμε μέσα μας μέχρι που μας συμβαίνει κάτι και λέμε, “ουάου, άντεξα αυτό;” Όλοι μας έχουμε απίστευτα ψυχικά αποθέματα» ανέφερε η Έρρικα Πρεζεράκου και συνέχισε, «Μετά από όλα αυτά που μου συνέβησαν το έριξα στο χιούμορ».
«Δεν συνέβησαν μόνο τα δυο γεγονότα που γνωρίζετε αυτά τα δυο χρόνια. Συνέβησαν πέντε γεγονότα πολύ δύσκολα στα οποία δε μπορώ να αναφερθώ, ήταν ακόμα πιο σοβαρά… Όποια συνθήκε και αν έρθει στη ζωή μας είναι για να μας διδάξει κάτι… Όταν συνέβη το ατύχημα με το χέρι μου σκέφτηκα ότι έχω άλλες τέσσερις ώρες στη ζωή».
Η Έρρικα Πρεζεράκου μίλησε ακόμη για την απόφαση που πήρε να ασχοληθεί με τον πρωταθλητισμό στα 25 της χρόνια κόντρα σε όσους προσπαθούσαν να την αποτρέψουν.
Ακόμα, αναφέρθηκε και σε μια αποβολή που είχε πριν αρκετά χρόνια λέγοντας: «Ήθελα πάρα πολύ να κάνω οικογένεια αλλά τώρα που το βλέπω από απόσταση θεωρώ ότι είχε βαριά καταλληλότητα αυτό που είχε γίνει… Πολλές φορές το σώμα ξέρει πολύ καλά τι κάνει».
Έρρικα Πρεζεράκου: Η συγκλονιστική εξομολόγηση για τον θάνατο της ανιψιάς της.
Η Έρρικα Πρεζεράκου βρέθηκε καλεσμένη στην πρωινή εκπομπή του Mega και μίλησε στην Ελεονώρα Μελέτη για το ατύχημα που είχε με το σκάφος ενός φίλου της ενώ μίλησε και για τον θάνατο της ανιψιάς της.
«Ήταν μια πολύ ιδιαίτερη πρόκληση αυτή για μένα και ανά περιόδους βίωσα πολλά συναισθήματα σε σχέση με αυτό. Πάντα όμως σκέφτομαι ότι πρέπει να στραφώ στο τι είναι το καλό που έχει συμβεί. Το καλό που έχει συμβεί είναι ότι έχοντας το χέρι μου λίγο πιο ψηλά από το κεφάλι μου, βρέθηκα κάτω από δυο 300αρες μηχανές και δυο τεράστιες προπέλες. Θα μπορούσα να έχω σκοτωθεί οπουδήποτε αλλού κι αν με χτυπούσαν. Οπότε έχω τώρα μια στάση ευγνωμοσύνης που κατάφερα να είμαι ζωντανή. Βοηθήθηκα από την αγάπη του κόσμου. Έκανα πολλά χειρουργεία και έχω ακόμα να κάνω κι άλλα. Έχω και ένα δικαστήριο που πρέπει να ολοκληρωθεί και αυτό. Το χέρι δεν επιστρέφει για να γίνει όπως ήταν, οπότε επειδή αυτό δεν αλλάζει, δεν έχω ούτε θυμό, ούτε ένταση. Επειδή όμως ο άνθρωπος που το προκάλεσε, δε λειτούργησε καλά ούτε κατά το ατύχημα, ούτε μετά από αυτό, χρειάζεται να δεχτεί τις συνέπειες. Είδα μια ξεκάθαρη αλήθεια για το τι είδους άνθρωπος είναι και αυτό είναι αρκετό για μένα.
Ο θάνατος της ανιψιάς μου ήταν το πιο δύσκολο γεγονός που έχει περάσει η οικογένειά μου. Θεωρώ ότι με δίδαξε πάρα πολλά πράγματα αυτή η διαδικασία. Το πρώτο που με δίδαξε είναι πόση πολύ ανθρωπιά υπάρχει, γιατί είχαμε πάρα πολύ στήριξη για να γίνει το καλύτερο δυνατό γι’ αυτό το παιδί. Το πόσο δύσκολο είναι για την αδερφή μου και τον άντρα της όλη αυτή η διαδικασία. Με δίδαξε ότι πολλές φορές νιώθουμε υπεράνθρωποι ενώ δεν είμαστε. Υπάρχει ένα θεϊκό σχέδιο. Μέσα μου έφτασα στο σημείο να πω ότι κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε και από εκεί και πέρα είναι θέλημα Θεού»
