2 Απριλίου 2019 20:30
«Αιώνια έφηβος και για πάντα Ανδρεολάτρης όπως και αιδοιολάτρης», σε κάθε φράση του αναφέρονται ένα όνομα και ένα ουσιαστικό! Του Ανδρέα Παπανδρέου. «Προσκυνώ». Εκείνος, όχι εγώ! Άντε και ένα δεύτερο: Μελίνα Μερκούρη. Αν γνωρίζεις, έστω εξ αποστάσεως, αυτόν τον ζωντανό θρύλο, ε, τότε θα ξέρεις. Ένα το ουσιαστικό. Πλήθος ατελείωτων θηλυκών. Μα φυσικά «αιδοίο». Μεταξύ μας τώρα. Ο ίδιος το λέει αλλιώς. Με πολλές παραλλαγές. Όπως μ@@νι. Όπως μ@@@@ρα. Όπως μ@@@@παγίδα. Και πάει λέγοντας…
Το εξωφρενικό και το εντελώς προσωπικό είναι το ύφος. Ο τρόπος. Εκείνος ο γνώριμος ήχος που εξέρχεται από τα χείλη του. Όταν προφέρει αυτό το τόσο πολύτιμο, τόσο μονάκριβο, τόσο ζωογόνο, τόσο ακόρεστο ουσιαστικό. Ένα εξαιρετικό μείγμα θαυμασμού, θρησκευτικής πίστεως και ακατανίκητης δίψας.
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος ανοίγεται με ευθύτητα. Το «αιδοίο» γι’ αυτόν είναι ό,τι τα εικονίσματα για κάθε αληθινά αφοσιωμένο χριστιανό. Και η γυναίκα γι’ αυτόν είναι η υψηλότερη κορυφή στην πυραμίδα των δικών του αξιών και αναγκών. Χωρίς οξυγόνο θα αντέξει. Χωρίς νερό θα προσπαθήσει. Χωρίς πρωτεΐνες θα επιβιώσει. Χωρίς γυναίκα και χωρίς αιδοίο είναι νεκρός!
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος λοιπόν. Αυτός ο μέγας στιχουργός. «Όχι», σε διορθώνει. «Ποιητής». Κι έχει δίκιο. Οι στίχοι του ισοδύναμοι με ποίηση πολλών καρατίων. Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος ο μέγας δημοσιογράφος, ο μέγας ποιητής, ο μέγας στιχουργός και ο μέγας μ@@@@λάτρης.
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος σήμερα με πατημένα τα ογδόντα και τέσσερα χρονάκια, υπό τη σκιά της Ακροπόλεως, λέει πως έχουν περάσει μόλις 15 ημέρες από το πρόσφατο και δυνατό έμφραγμά του. Το έμφραγμα δυνατό. Όμως το μυαλό του τόσο κοφτερό όσο και ακόμα πιο δυνατό. Ειλικρινά σας το λέω. Ελάχιστη η διαφορά ανάμεσα στον Λευτέρη που γνώρισα πριν από 20 χρόνια στα «Νέα» με τον Λευτέρη που συνάντησα πριν από λίγες ημέρες. Ορκίζομαι.
Ενα από τα θρυλικά περιστατικά συνέβη στο διαμέρισμα του Λέοντα Καραπαναγιώτη. Εκείνης της μοναδικής δημοσιογραφάρας, του διεθυντή των «Νέων». Και συνέβη Κυριακή μεσημέρι της 10ης Οκτωβρίου του 1993. Την ημέρα που ο Ανδρέας Παπανδρέου, με το ένα πόδι στον τάφο αποκαθήλωσε με συντριπτική πλειοψηφία τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
Ανάμεσα στους καλεσμένους του Λέοντα, ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Λευτέρης. Με το που μπήκε ο Παπανδρέου (χωρίς τη Δήμητρα γιατί η σύζυγος του Λέοντα, η Ελένη Καραπαναγιώτη, το γένος Βαλαωρίτου, ούτε ήθελε να τη βλέπει στα μάτια της). Με το που μπήκε λοιπόν και κάθισαν απέναντι, ο Λευτέρης λέει στο ίνδαλμά του: «Κύριε Πρόεδρε, γ@@εiς;». «Οχι, δεν είπα “κύριε Πρόεδρε”, είπα: “πρόεδρε γ@@εiς;”».
-Κι αυτός λάτρης του ιδίου σπορ. Μωρέ, γ@@@@σε ασυστόλως και διαρκώς, Μέγας μ@@@@κιας!
Κοκκινίσατε; Τι μας λέτε καλέ. Σας αρέσει να τα ακούτε και να τα λέτε στις συντροφιές, αλλά δεν γουστάρετε να τα διαβάζετε στην εφημερίδα; Υποκρισία. Ε, λοιπόν, ο Λευτέρης όπως τα λέει με τους φίλους του, έτσι και στις συνεντεύξεις του. Αμάν πια!
«Ακης, το αποχωρητήριο του ΠΑΣΟΚ»
Στη συνέχεια λοιπόν και αφού με πληροφόρησε για την καθημερινή του γυμναστική υποχρέωση. Συμπληρώνοντας και διευκρινίζοντας πως με την προσωπική του γυμνάστρια είναι καλό και ήσυχο παλικάρι, στο τέλος η κουβέντα κατέληξε στο θορυβώδες όνομα των ημερών: Μυρσίνη Λοΐζου.
«Την έχω βαφτίσει. Είναι μ@@@@@σμένη. Ηταν πάρα πολύ όμορφο και έξυπνο παιδί. Αλλά φοβάμαι πως έμπλεξε. Κυρίως έμπλεξε με τον άντρα της. Και έβγαλε μια κακία. Πάντα ήταν εναντίον του ΠΑΣΟΚ».
-Εσύ; Είμαι ΠΑΣΟΚ. Θα πεθάνω ΠΑΣΟΚ. Ο Ανδρέας μάς έκανε υπερήφανους. Ασε που ήταν μέγας μάγκας. Μέγας πολιτικός. Ο εξυπνότερος Ελληνας. Επιπλέον γόης. Εκανε έτσι με το χέρι του και έπεφτε ολόκληρη κυβέρνηση. Δεν έβριζε ποτέ. Αλλά ήταν μ@@@άκιας. Μόλις ήρθε από την Αμερική, το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να «πάρει» την γκόμενα ενός φίλου του.
-Ποιανού φίλου του; Ασε τώρα. Ο μακαρίτης ο Αδαμάντιος Πεπελάσης ήξερε πολλά πράγματα για τα γ@@@@ια του Αντρέα. Εγώ τότε ήμουν αριστερούλης. Οπως οι περισσότεροι εκείνη την εποχή. Με το καλημέρα που είπε ο Ανδρέας και με την πρώτη συνέντευξη που έδωσε σε αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο, αισθάνθηκα πως είμαι Ελληνας και πως είμαι εντάξει σαν Ελληνας. Να χέσω τους Αμερικάνους που έκαναν κουμάντο στην Ελλάδα.
-Μα το ΠΑΣΟΚ βαρύνεται με τόσα σκάνδαλα… Τι εννοείς; Τον Τσοχατζόπουλο; Μα κάθε σπίτι έχει το αποχωρητήριό του. Αλλωστε μόνο ο Ακης έκλεψε; Τι να πω τώρα. Να μιλάνε όλοι για τους κλέφτες του ΠΑΣΟΚ. Ηταν κλέφτης ο Γιώργος Γεννηματάς; Ηταν κλέφτης ο Πεπονής; Ηταν κλέφτης ο Λαλιώτης; Ξεχάσαμε νομίζω πως εκτός των άλλων ο Ανδρέας ήταν ο πρώτος που έδωσε την αρμόζουσα θέση στη γυναίκα. Ο Ανδρέας πήρε 48% και ύστερα από μία εβδομάδα διπλασίασε όλους τους μισθούς. Υπήρξε ποτέ πιο νταηλίδικο πλάσμα από τον Ανδρέα; Υπάρχει πιο νταηλίδικο πλάσμα από τη Μελίνα; Εφ’ όρου ζωής, επί Ανδρέα, υπουργός Πολιτισμού. Μετά τη Μελίνα το χάος σ’ αυτό το υπουργείο. Ψέματα;
-Αν και δεν είμαι ΠΑΣΟΚ, αυτό είναι αλήθεια. Μια γυναίκα λέαινα. Επαιζε στα χέρια της όλη τη Γη. Θυμάμαι όταν είχε έρθει ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, το πρώτο πράγμα που ζήτησε ήταν να καθίσει στο τραπέζι δίπλα στη Μελίνα. Ξέρεις πως έκανε ο Τζακ Λανγκ, ο Γάλλος υπουργός Πολιτισμού, για τη Μελίνα; Σαν τρελός.
-Οπως τα λες, λογικό είναι τώρα να ψηφίσεις ΚΙΝ.ΑΛ. και Φώφη Γεννηματά. Τι σχέση έχει η Φώφη με τον Ανδρέα και τον πατέρα της; Καμία. Το ΠΑΣΟΚ είναι ο Ανδρέας, ο Γεννηματάς, ο Λαλιώτης. Ενα σωρό άνθρωποι που εσύ δεν τους ξέρεις γιατί είσαι μ@@@@πανο. (Το είπε γελώντας και καθόλου προσβλητικά.)
-Και ο Τσίπρας; Εχει σχέση ο Τσίπρας με τον Ανδρέα; (Σαν να έλεγε «μη χέσω…») …Ομως για να είμαι δίκαιος, είναι αποτελεσματικός και ξύπνιος. Αλλά δεν είναι Ανδρέας. Τον μιμείται μερικές φορές.
-Οπως έλεγε και ο Διονύσης Σαββόπουλος, «ο εγγαστρίμυθος του ΠΑΣΟΚ». Πώς τον γνώρισες; Ποιον, τον Ανδρέα; Μέσω Μελίνας. Αλλωστε ήμουν παιδικός φίλος του Πέτρου Μώραλη. Ο Πέτρος έκανε μαθήματα στα παιδιά του Ανδρέα.
-Και η Δήμητρα; Ηταν μια πάρα πολύ ωραία γυναίκα. Κάποια στιγμή βρέθηκαν μαζί στο ίδιο αεροπλάνο. Ωραίο μ@@νί. Του την έπεσε. Ο Ανδρέας ήταν μ@@@@κιας. Εσύ δηλαδή δεν θα πήγαινες μαζί της; Ασε με τώρα…
-Δεν θα την παντρευόμουν! Τι να κάνουμε; Την ερωτεύτηκε. Εγώ ξέρεις πόσα χρόνια είμαι παντρεμένος με τη Ράια; Από το 1976, δηλαδή 43 χρόνια. Την ερωτεύτηκα. Γι’ αυτό είμαι και θα είμαι μαζί της για πάντα. Το ίδιο συνέβη και στον Ανδρέα. Και πού ’σαι… Αυτός ο άνθρωπος που έκανε εκείνο το αλησμόνητο νεύμα σαν να έλεγε «έλα έξω» στη Δήμητρα από το αεροσκάφος που τους έφερνε από τον Λονδίνο, αυτός λοιπόν είχε μεγάλα α@@@δια.
-Θυμάσαι πότε άρχισες να γράφεις ποιήματα; Έγραφα στίχους από τα 15 μου χρόνια. Το πρώτο τραγούδι μου είναι το «Άπονη ζωή» σε μουσική Σταύρου Ξαρχάκου. Τεράστια επιτυχία. Από τότε καβάλησα καλάμι και έφτασα μέχρι εδώ.
Εννοεί την κορυφή. Και έτσι ξαφνικά επιστρέφει στην περίπτωση της Μυρσίνης Λοΐζου…
Απαράδεκτη η Μυρσίνη…
«Εγώ τη βάφτισα. Η μάνα της ήταν η Μάρω Λοΐζου. Διάσημη συγγραφέας παιδικών βιβλίων. Όμως ο Μάνος ερωτεύτηκε μια ηθοποιό, τη Δώρα Σιτζάνη. Ηταν μ@@@@ρος και παιδί με μπέσα. Μαζί ζήσανε πολλά χρόνια. Κάποια στιγμή πέθανε ο Μάνος, πέθανε η Δώρα. Έτσι συμβαίνει με τους μεγάλους έρωτες».
-Λένε πως ο Μάνος ήταν μελαγχολικός. Όταν πολύ μελαγχολικός. Αλλά του άρεσε το μ@@νι. Μαζί με άλλους πήγαινε σε ειδικό ξενοδοχείο στα Πετράλωνα. Ο ξενοδόχος τούς έδινε καρτελάκια με αρίθμηση, το ένα, το δύο, το τρία κ.ο.κ. Όπως κάνουν στο συσσίτιο. Ο Μάνος πήγαινε εκεί για να γ@@@σει.
-Και τι σχέση έχουν όλα αυτά με τη Μυρσίνη; Η Μυρσίνη βρισκόταν σε κατάσταση έσχατης πενίας. Είναι ξεφτίλα αυτό που έκανε. Έτσι, λόγω ανάγκης, άρχισε να εισπράττει τη σύνταξη της μητέρας της. Η πράξη είναι απαράδεκτη. Όμως θα βρέθηκε σε κατάσταση έσχατης φτώχειας. Γι’ αυτό το έκανε. Αλλιώς δεν έχει καμία δικαιολογία.
-Πόσα τραγούδια έγραψες; Χίλια πεντακόσια. Ο «Δρόμος», σε μουσική Μίμη Πλέσσα με τη φωνή του Γιάννη Πουλόπουλου, από το 1968 εξακολουθεί να είναι το Νο 1 της ελληνικής δισκογραφίας. Πρέπει να έχει πουλήσει πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα. Όλοι σχεδόν το έχουν αγοράσει. Αν έγραφα στην Αμερική θα ήμουν ζάπλουτος.
-Πόσα έβγαλες; Πολλά λεφτά. Τρομερά λεφτά. Από κάθε δίσκο έπαιρνα το 4% και με την υπογραφή του συμβολαίου 600.000 δραχμές. Πάνω κάτω.
-Εχεις γράψει και τραγουδηθεί απ’ όλους. Ολους. Λοΐζο, Νταλάρα, Αλεξίου, Μαρινέλλα, Διονυσίου, Μπιθικώτση, Πάριο, Πουλόπουλο, Καζαντζίδη, όλους. Με το που άνοιγε το στόμα του ο Στέλιος Καζαντζίδης γέμιζε η πλατεία Συντάγματος από κόσμο.
-Και απ’ όλους αυτούς ποιους ξεχώρισες για τον χαρακτήρα τους; Ελάχιστους. Με λίγους θα έκανες παρέα. Κυρίως ο Γιώργος Νταλάρας. Μέγας τραγουδιστής. Και ξεχωριστός άνθρωπος. Το ίδιο και ο Μανώλης Μητσιάς. Μιλάμε για επίπεδο. Η φωνή βελτιώνεται στο στούντιο. Δεν έχουν όλοι οι τραγουδιστές μεγάλη φωνή. Όπως η Χαρούλα. Μεγάλη τραγουδίστρια. Το ίδιο και ο Πουλόπουλος.
–Άλλες επιτυχίες; Άφθονες. Οπως με το «Μη μιλάς, κινδυνεύει η Ελλάς», που έβγαλα ένα εκατομμύριο. Πληρωμένη και η Εφορία. Για να μην πω κάποια κουφ@λ@ που την κοπανούσε συστηματικά.
«Ήμουν χύμα πριν τη Ράια. Ξενυχτούσα και ξενοπηδούσα»
-Τι θα έλεγες για τον εαυτό σου; Είμαι ένας άνθρωπος χύμα. Πριν γνωρίσω τη Ράια ξενυχτούσα, ξενοπηδούσα.
–Τώρα όχι; Τώρα κοιτάω καμιά γυναίκα στη ζούλα.
-Κανένας τραγουδιστής; Μ’ αρέσει η Νατάσα Μποφίλιου. Καλή φωνή, ωραίο μ@@@@κι, είναι και αριστερή. Αλλά για μένα η μεγάλη φωνή είναι η Χαρούλα Αλεξίου. Καμία άλλη σαν αυτή.
-Και από το σχολείο; Από το Β’ Γυμνάσιο μια παρέα με Θόδωρο Αγγελόπουλο, Αλέκο Φασιανό, Χρήστο Γιανναρά κι εμένα. Μεγάλη ευλογία. Πόσοι έχουν σήμερα την τύχη να κάνουν παρέα με τόσο μεγάλα αναστήματα;
Ευθύνες του καπιταλισμού αλλά και της Αριστεράς
-Να μιλήσουμε για τα αίτια της κρίσης; Δεν έφταιγε το ΠΑΣΟΚ; Δεν έφταιξε η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή; Θέλεις να μου πεις ότι έφταιξε το ΠΑΣΟΚ, ενώ η Αριστερά που κατέβαζε τους εργάτες σε απεργία δεν έχει καμία ευθύνη; Οτι δεν έφταιγαν οι αριστεροί για την COSCO που ήθελαν να της γ@@@σουν τη μάνα με τις απεργίες; Τελικά νομίζω πως φταίει ο καπιταλισμός.
-Είσαι εναντίον του καπιταλισμού; Φυσικά είμαι.
-Και είσαι με τον «υπαρκτό σοσιαλισμό»; Δεν με γ@@άς, λέω γω!
-Δηλαδή με ποιον είσαι; Νομίζω πως είμαι σε σύγχυση.
-Είναι το καλύτερο και το πιο σοφό πράγμα που έχεις πει σ’ αυτή τη συνέντευξη. Γιατί όλοι σχεδόν είναι σε σύγχυση και κανείς δεν το ομολογεί ούτε στον εαυτό του. Είμαι 84 ετών. Έχω διαπρέψει επαγγελματικά. Σε ό,τι έχω κάνει. Έβγαλα πολλά λεφτά. Κι όμως δεν μου φτάνουν.
-Συμφωνείς με τη ρήση ότι ο μέσος Νεοέλληνας σκέφτεται κομμουνιστικά και καταναλώνει καπιταλιστικά; Αυτό είναι αλήθεια. Μεγάλη αλήθεια. Εγώ πάντως είμαι σε σύγχυση. Μπορείς εσύ να δώσεις απάντηση στο ερώτημα ποιος φταίει και είμαστε σ’ αυτά τα χάλια;
-Απ’ όλους που γνώρισες ποιον ή ποια εξακολουθείς να κουβαλάς μέσα σου; Εκτός φυσικά από τη γυναίκα σου και τα δύο παιδιά σου. Ο Αντώνης Σαμαράκης, ο συγγραφέας του «Λάθους». Δούλευε σαν σκυλί στο υπουργείο Εργασίας και τα βράδια έγραφε. Και επειδή δεν είχα να φάω με πήγαινε σε μια ταβέρνα και πλήρωνε τον λογαριασμό.
«Πόθησα την Μπελούτσι και τη Ρίτα Χέιγουορθ»
-Και από τις γυναίκες; Ποια είναι αυτή που θα ήθελες να είχες κοιμηθεί μαζί της αλλά δεν μπόρεσες; Η Μόνικα Μπελούτσι αλλά κυρίως η Ρίτα Χέιγουορθ, η θρυλική «Τζίλντα». Τι γυναίκα!
-Αν είχες μαγικό ραβδί τι θα άλλαζες από τη ζωή σου; Πάρα πολλά. Όμως ποτέ δεν θα άλλαζα τον γιο μου, την κόρη μου και τη γυναίκα μου. Στο νοσοκομείο επί 15 ημέρες κοιμόταν δίπλα μου. (Ο γιος του είναι ο Νότης Παπαδόπουλος, εκ των εκλεκτών συναδέλφων σε διευθυντική θέση της «Καθημερινής» και η κόρη του με δύο παιδάκια είναι η ωραία Υακίνθη.)
-Και κάτι ακόμα. Σχετικά με τη Συμφωνία των Πρεσπών; Είμαι θετικός. Απαλλάχτηκε η χώρα από έναν βραχνά και έδωσε ένα τέλος στις κόντρες με τους Βόρειους γείτονές μας.
«Αλλο ΠΑΣΟΚ, άλλο ΚΙΝ.ΑΛ.»
-Τελικά δεν μου είπες τι θα ψηφίσεις; Είμαι ΠΑΣΟΚ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα ψηφίσω ΚΙΝ.ΑΛ. Δεν με καλύπτει το ΚΙΝ.ΑΛ. Με καλύπτει το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα.
-Αυτό έχει τελειώσει. Πάει. Επομένως τι θα ψηφίσεις; Δεν ξέρω.
-Και για τον Γιώργο Παπανδρέου ποια η γνώμη σου; Ε, όχι! Είναι μεταφορέας ενός ένδοξου ονόματος.
-Και για τον Νίκο Παπανδρέου; Ο Νίκος είναι καλός λογοτέχνης. Θα του συνιστούσα να αποχωρήσει από την πολιτική. Θα το έλεγα αυτό σε όλο το σόι. Αν και έχω ακούσει ότι ο Αντρίκος είναι πολύ μάγκας.
-Η πιο συγκινητική στιγμή της ζωής σου; Με τα παιδιά μου έχω ζήσει υπέροχες στιγμές. Νομίζεις πως όλα αυτά που κάνουμε είναι τίποτα σπουδαία; Το πιο σπουδαίο πράγμα, που σπάει καρδιές, είναι όταν με παίρνει τηλέφωνο η κόρη μου και μου λέει: «Δεν ήσουν καλά χτες». Αυτό τα ξεπερνάει όλα.
Καλό, ε; Άρχισε με τα «πηδήματα» αλλά κατέληξε στην αξεπέραστη στιγμή μεγάλου συναισθήματος. Αυτός είναι ο Λευτέρης Παπαδόπουλος. Τα σεξουαλικά είναι η βιτρίνα. Το περιεχόμενο είναι μια καρδιά που σταλάζει αγάπη, τρυφερότητα, συγκίνηση. Αλλά εγώ εκεί. Φεύγοντας θυμήθηκα την Ποιητική της Πορνογραφίας. Τα απαγορευμένα του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Στιχάκια που έτσι και εκδοθούν θα σπάσουν όλα τα ταμεία.
-Θα μου πεις ένα απ’ αυτά; «Εκεί που πήγαινα για λούτσα σκάει στον κώλο μου μια π@@τσα. Κοιτάζω μπρος κοιτάζω πίσω ποιος με γ@@εί να εντοπίσω. Αλλά κανείς και πουθενά. Και η σούφρα μου να με πονά».
Αντε, Λευτέρη, και καλή ξαστεριά!
