1 Μαΐου 2020 10:00
Μια μεγάλη περιπέτεια πέρασαν τις τελευταίες μέρες η Έλενα Μακρή και ο Αντώνης Λυμπέρης, καθώς ο μεγάλος γιος της πρώτης ασθένησε με κορωνοϊό.
Η ίδια η Έλενα Μακρή περιέγραψε την εμπειρία της με την περιπέτεια υγείας του γιους της, λέγοντας πως φοβήθηκε μεν αλλά δεν τρομοκρατήθηκε.
“Ζω πλέον σε μια έρημη γειτονιά που τα αυτοκίνητα ακούγονται όλο και πιο αραιά, μόνο πολλά σκυλιά, άπειρα πλέον και τα μόνα ευτυχισμένα που επιτέλους οι ιδιοκτήτες τους βρήκαν λίγο χρόνο να ασχοληθούν μαζί τους και να τα πάνε ατέλειωτες μοναχικές βόλτες. Έχω χάσει τις ώρες του ύπνου. Ανέκαθεν ήμουν άνθρωπος που λάτρευα την νύχτα και απολάμβανα ταινίες ή έγραφα όταν όλοι παρέδιδαν σώμα και πνεύμα στον Μορφέα και εγώ ήμουν το μόνο ζωντανό ατίθασο πνεύμα που διάβαζε, δούλευε έγραφε, δημιουργούσε ιδέες, κατέστρωνε σχέδια για το μέλλον.
Τώρα πλέον με την τελευταία 20ημερη καραντίνα απορυθμίστηκε τόσο πολύ το ήδη ατίθασο βιολογικό μου ρολόι ώστε πλέον είναι συντονισμένο με το ωράριο ιδιοκτήτη νυχτερινών μπαρ στο Φαληράκι της Ρόδου μήνα Αύγουστο. Το σοκ ήταν μεγαλύτερο όταν ο μεγάλος μου γιος από την πρώτη μέρα τη καραντίνας αρρώστησε με κορωνοϊό! Ναι, φοβήθηκα. Όχι, δεν τρομοκρατήθηκα, ίσως γιατί δεν είχαμε παρακολουθήσει ακόμα την τραγική πορεία της Ιταλίας και της Ισπανίας.
Ίσως επίσης επειδή ήταν όλα πολύ ήπια για ένα αγόρι 22 χρόνων που έκανε μόνο 2 μέρες υψηλό πυρετό και την υπόλοιπη εβδομάδα η θερμοκρασία του έφτανε μέχρι το 38 και έπεφτε με απλά αντιπυρετικά. Είχε εξάντληση, είχε λίγο βήχα αλλά μέχρι εκεί, για αυτό άλλωστε και δεν είχα κάνει τα καταστροφικά σενάρια που συνήθως πλάθω στο μυαλό μου! Η μόνη παρενέργεια την επόμενη εβδομάδα ήταν ένας επώδυνος στομαχόπονος ο οποίος επίσης ήταν σύμπτωμα, όπως μας είπε ο γιατρός, αυτού του νέου ύπουλου ιού.
Ωστόσο το σύστημα Διαχείρισης Λοιμωδών που εφαρμόστηκε στο σπίτι λειτούργησε σωστά: Μάσκες, γάντια και άλλοι κανόνες αποστείρωσης ακολουθήθηκαν κατά γράμμα και η απομόνωση -εξορία του γιου μου ωσάν άλλος Κολοκοτρώνης στο Μπούρτζι -σε λουξ όμως κατάσταση- απέδωσε, ενώ η εικόνα με εμένα να κλαίω αφού τον συναντούσα μόνο στις αντικριστές βεράντες (Ελληνίδα μάνα γαρ) με έκανε οικογενειακό viral.
Επίσης είχα επιτυχία και στις αλλεπάλληλες επικοινωνίες μέσω face time, ήμουν ευρηματική ενδυματολογικά, ντυμένη διαστημικά, κάτι σαν αστροναύτης με ρόμπα, μάσκα γάντια και ροζ παντόφλα-πασούμι όταν περνούσα λαθραία έξω από τον χώρο του για να ελέγξω αν έφαγε από τον δίσκο που του αφήσαμε σε στυλ a la prison, έξω από το κελί του.
Αυτός φώναζε, εκλιπαρούσε να εξαφανιστούμε όλοι από το σπίτι διότι ο ιός θα μπορούσε να μεταφερθεί σε όλους μας, ο μικρός του αδελφός δεν το κουνούσε από δίπλα του αφού θεωρούσε ηθικό καθήκον να κολλήσει και αυτός, (αν και αυτό δεν έγινε ποτέ!) και γενικώς με όλα τα παραπάνω περάσαμε υπέροχες οικογενειακές στιγμές. Κάθε φορά που έβλεπα στην τηλεόραση το εικονίδιο #ΜένουμεΣπίτι και έλεγαν όλοι μελιστάλαχτα, «ευκαιρία να βρεθούμε με τα παιδιά μας», εμείς με τον άντρα μου κοιτιόμασταν με απόγνωση, αφού ζούσαμε το δικό μας Κωσταλεξι, ή νοιώθαμε σαν να είμασταν στον πόλεμο και να κρύβαμε αντάρτες στο πλυσταριό.
Ωστόσο κάτι που θα πρέπει να μας κάνει όλους να μπούμε σε σοβαρές σκέψεις σχετικά με αυτό τον νέο ιό και στο πως μεταδίδεται, είναι πως ο γιος μου αφού πέρασαν οι 15 μέρες νοσηλείας του και ήταν εντελώς ασυμπτωματικός, στις 19 μέρες έκανε το τεστ και βρέθηκε πάλι θετικός (!), αν και με φθίνουσα καμπύλη ιού. Αν δηλαδή κάποιος δεν έχει την συναίσθηση να παραμείνει σπίτι του προφυλαγμένος και να μην βγει χωρίς να κάνει τεστ ακόμη και αν έχουν περάσει σχεδόν είκοσι μέρες, υπάρχει κίνδυνος να μεταδώσει τον ιό και σε άλλους.
Επιμύθιο: Μείνετε σπίτι, φερθείτε υπεύθυνα…
