Μόνο στο CIAO: Χρύσα Κοντογιώργου – Απόστολος Βεντούρης: Πάντα μαζί κι ευτυχισμένοι

 

Μια πολύ σπάνια δημόσια εμφάνιση έκαναν ο εφοπλιστής Απόστολος Βεντούρης και η σύζυγός του, πρώην μοντέλο και ηθοποιός, Χρύσα Κοντογιώργου. Οι δύο τους, μετά από έναν μυθιστορηματικό έρωτα και αρκετά χρόνια γάμου, παραμένουν μαζί κι ερωτευμένοι.

 

Το 2012 έσκασε σαν βόμβα στα κοσμικά και καλλιτεχνικά πηγαδάκια η είδηση: Ο εφοπλιστής Απόστολος Βεντουρης, της πολύ γνωστής -για διάφορους λόγους- οικογένειας, είχε πάρει διαζύγιο από τη σύζυγό του, Άννα Μπουτσουρίδου, με την οποία είχε αποκτήσει τέσσερα παιδιά και πλέον ατένιζε το μέλλον έχοντας στο πλευρό του την όμορφη Χρύσα Κοντογιώργου. Εκείνη, ήταν γνωστή στον καλλιτεχνικό χώρο αλλά και στο μόντελινγκ από το οποίο ξεκίνησε την καριέρα της μιας και ήταν μία πάρα πολύ όμορφη γυναίκα. Και παραμένει πολύ όμορφη, όπως βλέπουμε στις πρόσφατες φωτογραφίες τους. Σύντομα, όμως, η ίδια είχε διαπιστώσει ότι της άρεσε πολύ η υποκριτική και έτσι έκανε διάφορες εμφανίσεις στην τηλεόραση και σε πολύ σημαντικές δουλειές όπως ήταν οι σειρές «Αληθινοί έρωτες», «10η εντολή», «Κωνσταντίνου και Ελένης», «Τηλεμπόρα» και πολλές ακόμα. Στο θέατρο συμμετείχε στην επιτυχημένη παράσταση «Ζωή ποδήλατο» στην οποία πρωταγωνιστούσε υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Βασίλη Τσιβιλίκα.

Ένα χρόνο μετά τη γνωριμία τους και υπό άκρα μυστικότητα, οι δύο τους μαθεύτηκε ότι σκόπευαν να παντρευτούν και αυτό έγινε γνωστό μόνο όταν δημοσιεύθηκε η αναγγελία του γάμου της ηθοποιού και πρώην μοντέλου και του εφοπλιστή. Ο γάμος έγινε σε στενό οικογενειακό κύκλο στη Γλυφάδα. Η όμορφη ηθοποιός και ο εφοπλιστής γνωρίστηκαν μέσω κοινών φίλων και ο έρωτάς τους ήταν κεραυνοβόλος αφού από την πρώτη στιγμή κατάλαβαν ότι βρήκαν ακριβώς αυτό που έψαχναν ο ένας στον άλλον. Η πρώτη δημόσια εμφάνιση του ζευγαριού είχε γίνει στην κηδεία του ηθοποιού Βασίλη Τσιβιλίκα.

Και τώρα, επτά χρόνια μετά το γάμο τους και μετά τις φουρτούνες που πέρασε και περνάει η οικογένεια του συζύγου της, η εντυπωσιακή Χρύσα και ο εφοπλιστής φαίνεται ότι εξακολουθούν να διανύουν την καλύτερη φάση του έρωτα και της σχέσης τους.

Κάιν εναντίον Άβελ στην οικογένεια Βεντούρη

Οι Βεντούρηδες είναι μια πολυσυζητημένη ναυτιλιακή φαμίλια που σπαράσσεται για την περιουσία του πατριάρχη της Κωνσταντίνου Βεντούρη. Τα τρία αδέλφια κατηγόρησαν τα άλλα τρία ότι πλαστογράφησαν υπογραφές του πατέρα τους ώστε να οικειοποιηθούν την περιουσία του. Η οικογένεια έχει χωριστεί στα δύο και μαίνεται μια δικαστική σύγκρουση όπου στο επίκεντρο βρίσκονται καταθέσεις σε ξένες τράπεζες περίπου 100 εκατομμυρίων ευρώ και περισσότερα από 90 ακίνητα.

Τα αδέλφια χωρίστηκαν σε δυο στρατόπεδα και έχουν αποδυθεί σε μια ανελέητη δικαστική σύγκρουση, καθώς εμπλέκονται συμβολαιογράφοι, οffshore, παρακολουθήσεις, παραδικαστικά κυκλώματα, εκατομμύρια και ανταλλαγές μηνύσεων και βαρύτατων κατηγοριών. Τελευταία, η διαμάχη πήρε όμως διαφορετική τροπή, καθώς η δικαστική γραφολογική πραγματογνωμοσύνη αποφάνθηκε ότι οι υπογραφές που φέρεται να έβαλε ο ηλικιωμένος εφοπλιστής σε πληρεξούσιο, μόλις μια ημέρα πριν από τον θάνατό του, είναι πλαστές.

Η δικαστική σύγκρουση που διχάζει την οικογένεια Βεντούρη ξεκίνησε τρία χρόνια μετά τον θάνατο του 83χρονου Κωνσταντίνου Βεντούρη. Στις 23/7/2013 ο Ευάγγελος, ένας από τους πέντε γιους που είχε αποκτήσει ο εφοπλιστής, πέρασε το κατώφλι της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Πειραιά και κατέθεσε μήνυση κατά των αδελφών του Γιώργου και Χαράλαμπου, της αδελφής του Εργίνας, τριών συμβολαιογράφων, ενός δικηγόρου και τριών ακόμη προσώπων. Έπειτα από διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης ασκήθηκε ποινική δίωξη για παράβαση 15 άρθρων του Ποινικού Κώδικα. Τον Ιούνιο 2014 κατατέθηκε για τους ίδιους λόγους νέα έγκληση του Απόστολου Βεντούρη κατά των ίδιων προσώπων που είχε ως αποτέλεσμα να ασκηθούν διώξεις για τέσσερα κακουργήματα. Οι δυο μηνύσεις συνενώθηκαν και η οικογένεια χωρίστηκε σε δύο στρατόπεδα. Από τη μια πλευρά οι Απόστολος, Ευάγγελος και Αντώνης Βεντούρης και απέναντι οι Γιώργος, Χαράλαμπος και Εργίνα Βεντούρη. «Ο πατέρας μας πέθανε ζάμπλουτος», ισχυρίζονται οι μηνυτές. «Όχι, πέθανε πάμπτωχος», αντιτείνουν οι αδελφοί τους.

Σύμφωνα με την έγκληση του Απόστολου, ο πατέρας τους, μεταξύ άλλων, είχε μια πολυκατοικία στη Γλυφάδα, άλλη μία στον Πειραιά όπως και διατηρητέες μονοκατοικίες και γραφεία, ένα οικοδομικό τετράγωνο στο Κερατσίνι και άλλο ένα στα Καμίνια, μεγάλη έκταση με ξενοδοχείο και Λουτρά στην Υπάτη Λαμίας, το νησί Άγιος Γεώργιος και τεράστια ακίνητη περιουσία στην Κίμωλο. Είχε επίσης, είτε στο όνομα του, είτε σε ελληνικές και εξωχώριες εταιρείες καταθέσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων και ευρώ.

Ο πατέρας τους απεβίωσε στις 18.8.2010 σε ηλικία 83 ετών, έχοντας υποστεί τα τελευταία χρόνια της ζωής του σοβαρό κλονισμό της υγείας του. Υπέφερε από σακχαρώδη διαβήτη και είχε ακρωτηριαστεί και στα δύο κάτω άκρα, ενώ το 2009 υπέστη εγκεφαλικό. Σύμφωνα με ιατρικά πιστοποιητικά και δηλώσεις διαφορετικών γιατρών, ο ηλικιωμένος εφοπλιστής είχε γάγγραινα σε δύο δάκτυλα του δεξιού χεριού, συχνά παρουσίαζε οίδημα στην παλάμη του ίδιου χεριού και παρουσίαζε δυσκαμψία στα δάκτυλα των άνω άκρων, η οποία δεν του επέτρεπε να κάνει λεπτές κινήσεις των χεριών, περιλαμβανομένης της γραφής. Είχε, επίσης, ολική απώλεια όρασης στο ένα μάτι, ενώ από το άλλο διέκρινε μόνο σκιές. Από τον Ιούλιο 2009, γράφει ο Απόστολος στη μήνυση του, «ο πατέρας μου είχε: απώλεια συνειδήσεως, απώλεια μνήμης, διαταραχή χωροχρονικού προσανατολισμού, διαταραχές αιματώσεως εγκεφάλου. Με απλά λόγια, ο πατέρας έκτοτε και μέχρι να πεθάνει, δεν είχε συνεχή επαφή με το περιβάλλον».

Ο Χαράλαμπος πήγαινε στην επιχείρηση του πατέρα του, καθώς ο τελευταίος λόγω της υγείας του δεν μπορούσε να μεταβαίνει κατά τα τελευταία επτά χρόνια στο γραφείο του. Ο Απόστολος κατηγορεί τον Χαράλαμπο ότι προσεταιρίστηκε έμπιστα πρόσωπα του πατέρα του (δυο δικηγόρους, μία συμβολαιογράφο, έναν λογιστή) και με τη βοήθεια τους «κατασκεύασε εξ υπαρχής μια νέα δήθεν διαθήκη του πατέρα μου». Παράλληλα τον κατηγορεί ότι μετά τον θάνατο του πατέρα τους «μεταβίβασε στον εαυτό του τα ακίνητα», «εξαφάνισε τα τρία εναπομείναντα ποντοπόρα πλοία του πατρός μου» και στη συνέχεια έκανε δήλωση αποδοχής κληρονομιάς «ότι δήθεν ο πατέρας μου απέθανε πάμπτωχος έχοντας κάτω από 10.000 ευρώ μετρητά!».

Οι Απόστολος, Ευάγγελος και Αντώνης Βεντούρης δεν αποκλείστηκαν πλήρως από την περιουσία, αλλά έλαβαν νομικώς τη νόμιμο μοίρα. Τη μερίδα του λέοντος φέρεται να την πήρε ο μικρότερος αδελφός τους, Χαράλαμπος, με τους υπόλοιπους αδελφούς να τον κατηγορούν ότι μοιράζεται υπογείως με τον Γιώργο και την Εργίνα χρηματικά ποσά από την περιουσία που, όπως ισχυρίζονται, σφετερίστηκαν.

Μια οικογένεια που μπορούσε να γίνει αυτοκρατορία

Ανάμεσα στη Μήλο και στην Κίμωλο βρίσκεται ένα μικρό νησί, ο Αϊ-Γιώργης. Ένα νησάκι που μοιάζει με φάρο. Ξερονήσι θα το έλεγε κανείς. Πάνω στην τραχιά επιφάνειά του δεσπόζει ένα σπίτι μακρόστενο. Εκεί πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ολομόναχος, ένας από τους ανθρώπους που έβαλε τα θεμέλια της ελληνικής ακτοπλοΐας. Καθισμένος στην καρέκλα του, ο Κωνσταντίνος Βεντούρης, παρέα με τα αγαπημένα του σκυλιά, ατένιζε το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου που τόσο λάτρευε. Αν και αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας, κατέβαλε κάθε προσπάθεια για να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ των παιδιών του. Μέχρι να αφήσει την τελευταία του πνοή, λίγο μετά τη γιορτή της Παναγίας, στις 18 Αυγούστου του 2010, σε ηλικία 83 ετών. Κηδεύτηκε στα χώματα που αγάπησε, στην Κίμωλο, την ιδιαίτερη πατρίδα του. Ας γυρίσουμε, όμως, τον χρόνο 68 χρόνια πίσω. Σε ηλικία 21 ετών ο Κωνσταντίνος Βεντούρης στράφηκε στη θάλασσα, όπως και οι περισσότεροι νέοι της εποχής, για να μπορέσει να επιβιώσει σε μια χώρα που έβγαινε καταματωμένη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, την Κατοχή και τον Εμφύλιο. Με μια μικρή βάρκα άρχισε να μεταφέρει τρόφιμα από και προς τα γειτονικά νησιά. Αυτή η βάρκα δεν άργησε να γίνει καΐκι.
Οι δουλειές του δαιμόνιου Κυκλαδίτη πήγαιναν καλά. Το 1959 αγόρασε το πρώτο του πλοίο, ένα Motorship 500 κόρων, στο οποίο ήταν ο ίδιος καπετάνιος. Πολλές φορές ταξίδευε με τα καράβια του, γι’ αυτό και τον φώναζαν «καπετάν Κώστα».
Το ένα πλοίο έφερε το άλλο και μετά το 1970 βρέθηκε με έναν στόλο 10 φορτηγών πλοίων. Στην ακτοπλοΐα πρωτομπήκε το 1974 με το «Άγιος Γεώργιος». Μέσα σε λίγα χρόνια το σινιάλο των πλοίων του Κ. Βεντούρη ήταν συνώνυμο με την ακτοπλοϊκή σύνδεση των Κυκλάδων με τον Πειραιά.
Το 1984, όμως, ο Κωνσταντίνος Βεντούρης αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να αποσυρθεί από την οικογενειακή επιχείρηση Ακτοπλοΐα Κ. Βεντούρη και Υιών. Φώναξε λοιπόν τα τέσσερα από τα έξι παιδιά του για να τους παραδώσει την εταιρεία. Γύρω από το τραπέζι κάθισαν ο Γιώργος, ο Αντώνης, ο Βαγγέλης και ο Απόστολος. Στην οικογένεια υπάρχουν δύο ακόμη παιδιά, νεότερα, η Εργίνα και ο Χαράλαμπος, τα οποία τότε ήταν μικρά σε ηλικία και έμειναν έξω από τη μοιρασιά.
Ο καπετάν Κώστας ανακοίνωσε ότι το δαχτυλίδι της διαδοχής θα το πάρει ο πρωτότοκος γιος, ο Γιώργος, ο οποίος μέχρι τότε ήταν το δεξί του χέρι. Απόφαση που ο αστικός μύθος θέλει να προκάλεσε την αντίδραση του τρίτου, ηλικιακά, γιου του Βαγγέλη, ο οποίος εκείνη την εποχή σπούδαζε στις ΗΠΑ μηχανολόγος στο North Eastern Michigan και αργότερα ναυπηγός στο University of Michigan. «Πατέρα, το καλύτερο είναι να πάρει ο καθένας από ένα-δύο πλοία και να τα διαχειριστεί ο ίδιος», φέρεται να είπε στον πατέρα του. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι δεν έγιναν έτσι τα πράγματα και ότι ναι μεν αντέδρασε, αλλά είπε στον πατέρα του «κάνε ό,τι θέλεις, εγώ δεν θέλω τίποτα. Άφησέ με απέξω».
Τελικά ο καπετάνιος αποφάσισε να μοιράσει τα έξι πλοία της εταιρείας του, κάτι που έγινε έναν χρόνο αργότερα. Ο ίδιος ασχολήθηκε με την ποντοπόρο ναυτιλία και τα φορτηγά πλοία που είχε με την εταιρεία Mastrogiorgis.

Χώρισαν τα τσανάκια τους

Ο Γιώργος συνεργάστηκε με τον Απόστολο. Πήραν τέσσερα από τα έξι πλοία. Τα άλλα δύο ανέλαβαν ο Αντώνης και ο Βαγγέλης. Μετά από έναν χρόνο ο Απόστολος έρχεται σε ρήξη με τον Γιώργο και χωρίζουν τα τσανάκια τους με όχι και τόσο ήπιο τρόπο. Διαβουλεύσεις, οικογενειακές συγκεντρώσεις, συνθέσεις και αλλαγές στα εταιρικά συμβόλαια ήταν το αποτέλεσμα της κόντρας αυτής. Σύμφωνα με εκείνους που έζησαν τότε τα γεγονότα από κοντά, καθοριστικό ρόλο έπαιξε μία λογίστρια έμπιστη τόσο του Γιώργου όσο και του Απόστολου. Εκείνη την εποχή ο Αντώνης και ο Βαγγέλης διεκδίκησαν από τον Γιώργο πακέτο μετοχών από ένα πλοίο, το «Πάτρα». Ήταν η πρώτη κόντρα που οδήγησε την οικογένεια στα δικαστήρια. Μετά από πολύχρονη δικαστική διαμάχη ο Γιώργος κατέβαλε στα δύο αδέλφια του 2 εκατ. δολάρια.
Ο Απόστολος παίρνει τα δύο από τα τέσσερα πλοία, το «Παναγιά Τήνου» και το ««Italia Express», και τραβάει τον δικό του δρόμο ιδρύοντας την εταιρεία A.K.Ventouris.
Έτσι, οι γιοι του καπετάν Κώστα, πρώην πυγμάχοι του Ολυμπιακού στα νιάτα τους, χάραξαν καινούργιες και ξεχωριστές ρότες.
Στις 15 Ιανουαρίου 1988 το «Italia Express» έδεσε στη Δραπετσώνα. Δύο μήνες αργότερα, στις 24 Μαρτίου, στο πλοίο σημειώνεται έκρηξη και βυθίζεται. Ο Απόστολος το αποδίδει σε δολιοφθορά. Αρχίζει δικαστικός αγώνας για την καταβολή της ασφάλειας από τους Lloyd’s. Βγαίνει νικητής εισπράττοντας 9 εκατ. δολάρια. Η δίκη στο Λονδίνο κράτησε τρεις μήνες. «Τρεις μήνες ήμουν ο μοναδικός μάρτυρας υπεράσπισης του εαυτού μου. Με εξέταζαν τρεις ολόκληρους μήνες», διηγείται ο ίδιος σε φίλους του. Είχε ήδη πάρει το βάπτισμα του πυρός και μάλιστα με επιτυχία.
Ενδεικτικό των τεταμένων σχέσεων που υπήρχαν μεταξύ των αδελφών ήταν η υπόδειξη του Βαγγέλη Βεντούρη να μην πάρει ο αδελφός του Απόστολος τον δικηγόρο της οικογένειας για την υπόθεση της βύθισης του «Italia Express» «για να μην εκτεθούμε όλοι», όπως είπε.
Αυτό ωστόσο δεν απέτρεψε τον Απόστολο να πουλήσει εκείνη την περίοδο το «Παναγιά Τήνου», ηλικίας 32 ετών, αντί 6 εκατ. δολαρίων στον αδελφό του Βαγγέλη. Το 1990 ο Απόστολος αποσύρεται από τη ναυτιλία. Δεν ξέχασε όμως πώς του είχε συμπεριφερθεί ο αδελφός του. Όταν αργότερα ο Βαγγέλης είχε οικονομικά προβλήματα, εκείνος όχι μόνο δεν τον βοήθησε, αλλά ενθυμούμενος τη στάση του αδελφού στη δική του περιπέτεια με την έκρηξη προχώρησε σε κατάσχεση του Ε/Γ-Ο/Γ πλοίου «Άρτεμις» στο Ηράκλειο της Κρήτης για οφειλές ύψους 50 εκατ. δραχμών. Το πλοίο ήταν τότε ναυλωμένο στη Minoan Cruise.